Vol. 9 No. 3 (2021): Business & Management Studies: An International Journal
Articles

Research of the impact of talent management practices on turnover intention and the mediation of compensation satisfaction in this effect

Ercan Öge
Dr., İstanbul Aydın University

Published 2021-09-24

Keywords

  • Yetenek Yönetimi,
  • Ücret Tatmini,
  • İşten Ayrılma Niyeti
  • Talent management,
  • Compensation Satisfaction,
  • Turnover Intention

How to Cite

Öge, E. (2021). Research of the impact of talent management practices on turnover intention and the mediation of compensation satisfaction in this effect. Business & Management Studies: An International Journal, 9(3), 976–993. https://doi.org/10.15295/bmij.v9i3.1851

Abstract

Purpose- Severe changes and transformations are expected in business life after the COVID-19 pandemic. While organizations initiate their restructuring processes by new conditions, their need for talented employees increases day by day. Failure to meet employees’ compensation satisfaction expectations, one of the critical elements of retaining talent, may affect turnover intention. The purpose of this study is to research the impact of talent management practices directly on turnover intention and as an intermediary variable on compensation satisfaction and to reveal how this relationship will be modelled.

Methodology The study sample, conducted with the correlational survey method, consists of 200 employees of a facility management (Outsourcing Service Provider) organization that continues its activities.

Findings- As a result of the study on the relationship between talent management, compensation management, and turnover intention, the perception of leaving the job as the dependent variable has a negative and moderate relationship with tangible and intangible talent management. Moreover, there is a very high positive correlation between talent management factors; and compensation satisfaction and compensation satisfaction have a powerful intermediary effect.

Originality- Although there are studies in the literature that have examined the relationship between talent management, compensation satisfaction and turnover intention, separately or as bilateral relations, considering that there is no study that deals with the relationship of these three concepts together, with this study, it has been tried to contribute to the literature in this direction.

Downloads

Download data is not yet available.

References

  1. Abdul Latif, F. D., Saraih, U. N. and Harada, Y. (2020). Talent Management and Turnover Intention: The Moderating Effect of Employee Engagement. Journal of Advanced Research in Business, Marketing, and Supply Chain Management, (Vol. 3) (Issue. 1), 10-17.
  2. Acar, A.C. (2007). İşletmelerde Ücret Yapısının Oluşturulması ve Bir Uygulama. Literatür Yayınları.
  3. Akbaş, İ. (2013). The Relationship Between Talent Management and Retention of Employees: A Case Study in Banking Sector. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  4. Alayoğlu, N. (2010). İnsan Kaynakları Yönetiminde Yeni Dönem: Yetenek Yönetimi. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 1, 68-97.
  5. Alyay, İ. (2019). Yetenek Yönetiminin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi ve Bursa Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  6. Aslantaş, M. (2016). Yetenek Yönetiminin İşe Adanma, Performans ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Bankacılık Sektörü Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır.
  7. Ataay, İ. D. (1985). Ücret Tatmini ve Ücret Sistemleri. Banksis Yayınları, No:10, İstanbul.
  8. Bahadınlı Serim H. (2013). İşletmelerde Yetenek Yönetimi Uygulamalarının Çalışanların İş Tatmini ve Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisi (İlaç, Tekstil ve Otomotiv Sektörlerinde Araştırma). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  9. Bano, S., Khan, A., Rehman, H. U., & Humayoun, A. A. (2010). Schematizing Talent Management, A Core Business Issue. Far East Journal of Psychology and Business, 2(1).
  10. Bartlett, M. S. (1950). Tests of Significance in Factor Analysis. British Journal of Statistical Psychology, Vol. 3, No. 2, 77-85.
  11. Baron, R. M., & Kenny, D. A. (1986). The Moderator–Mediator Variable Distinction in Social Psychological Research: Conceptual, Strategic, and Statistical Considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173.
  12. Bayraktar, A.S. (2019). Stratejik İnsan Kaynakları Sürecinde Yetenek Yönetiminin Çalışanların Kariyer Memnuniyetine Etkisi ve Bir Uygulama. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
  13. Boz, H. (2016). Yöneticilerin Yetenek Yönetimi Yetkinliklerinin İşten Ayrılma Niyeti ile İlişkisinde Duygusal Bağlılık, Çalışmaya Tutkunluk ve İş Tatmininin Aracılık Etkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  14. Cronbach, L. J. (1951). Coefficient Alpha and the Internal Structure of Tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
  15. Çakır, Ö. (2006). Ücret Adaletinin İş Davranışları Üzerindeki Etkiler. Kamu İşletmeleri İşverenleri Sendikası Yayınları, Temmuz, Ankara.
  16. Dalahmeh, M.A., Heder, M. ve Dajnoki, K. (2020). The Effect of Talent Management Practices on Employee Turnover Intention in The Information and Communication Technologies (Icts) Sector: Case of Jordan. Problems and Perspectives in Management, 18(4), 59-71.
  17. Demir, R. (2020). İşletmelerde Performansla İlişkili Ücretlendirme. Nobel Bilimsel Eserler.
  18. Dessler, G. (2019). İnsan Kaynakları Yönetimi. 15. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörleri; İrge Şener ve Melisa Erdilek Karabayi, Palme Yayınevi.
  19. Ergeneli,A., İlsev,A., Metin Camgöz, S., Kümbül Güler,B., Bayhan Karapınar,P., Tayfur Ekmekçi, Ö., Ferendeci Özgödek,M., Gözde Özgödek,D., Atalay Odabaşı, N. ve Akşirin Borluk, Ç.N.(2014). İnsan Kaynakları Yönetim. 1. Basım, Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
  20. Ergüney, Ö. (2006) “Ücret Tatmininin İşgören Tatmini ile İlişkisi ve Bir Uygulama”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
  21. Ertekin, E. (2019). Yetenek Yönetimi, İşten Ayrılma Niyeti ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi: İlaç Sektöründe Bir İşletme Araştırması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  22. Fegley, S. (2006). Talent Management Survey Report. Society for Human Resource Management Research, January, 1-30.
  23. Fong, Y. L., & Mahfar, M. (2013). Relationship Between Occupational Stress and Turnover Intention Among Employees in A Furniture Manufacturing Company in Selangor. Journal Technology, 64(1), 33-39.
  24. Gürbüz, S. (2019). İnsan Kaynakları Yönetimi. 1. Baskı, Seçkin Yayıncılık.
  25. Heneman, H.G. ve Schwab, D.P. (1985). Pay satisfaction: Itsmultidimensional nature and measurement. International Journal of Psychology. Vol. 20: 129-141.
  26. Kanten, P., Kanten, S. ve Dündar, G. (2016). Ücret Tatmininin ve İşin Özelliklerinin İşe Gömülmüşlük Üzerindeki Etkisinde Mutluluğun Rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 8/3, 64-88.
  27. Keçecioğlu, T. ve Korkmaz Çiçek, A. (2014). Yeni İnsan Kaynakları Vizyonu: Yetenek Yönetimi Metrikleri. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 10, Sayı 22, 155-171.
  28. Keçecioğlu, T. ve Aydın, G.G. (2017). Yetenek Savaşlarında İkinci Perde: Yetenek Savaşları. Umuttepe Yayınları, 2. Baskı.
  29. Küçükusta, D. (2007). "Konaklama İşletmelerinde İş--Yaşam Dengesinin Çalışma Yaşamı Kalitesi Üzerindeki Etkisi", Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi SBE.
  30. Li, X. (2015). The Relationship Between Organizational Justice and Various Dimensions of Pay Satisfaction. A Thesis, Master of Science, San José State University, 2015.
  31. Luthans, F. (1998) Organizational Behavior. Irwin McGraw-Hill U.S.A.
  32. Malhotra, N.K. (2004) Marketing Research an Applied Orientation. 4. Ed, Prentice-Hall, New Jersey.
  33. Mobley, W.H. (1982). Employee Turnover: Causes, Consequences and Control. MA, Addison-Wesley.
  34. Naidoo, Rennie (2017). Turnover Intentions among South African IT Professionals: Gender, Ethnicity and the Influence of Pay Satisfaction. The African Journal of Information Systems: Vol. 10: Iss. 1, Article 1.
  35. Poyraz, K. ve Kama, B. (2008). Algılanan İş Güvencesinin, İş Tatmini, Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 143-164.
  36. Preacher, Kristopher J., and Hayes, Andrew F. (2008). Asymptotic and Resampling Strategies for Assessing and Comparing Indirect Effects in Multiple Mediator Models. Behavior Research Methods. 40(3), 879–891.
  37. Putri, N.H. (2020). Pay Satisfaction and Turnover Intention among Millennial Employees. International Journal of Research, Vol.7, No.11.
  38. Okan, T., Sarı, S., & Nas, T. İ. (2014). Yönetim Kurulu Yapısı ile Finansal Performans Arasındaki İlişkide Uluslararası Çeşitlenmenin Aracılık Etkisi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 25(77), 39-78.
  39. Öge, E. ve Çetin (2019). İşten Ayrilma Niyeti, Sinisizm ve Ücret Tatmini Arasindaki İlişkilerin İncelenmesi. 3rd International Congress of Eurasian Social Sciences, (3. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Kongresi), 18-21 April / Nisan 2019, Bodrum / Muğla.
  40. Özdemir, S. ve Özdemir, Y. (2015). İşten Ayrılma Niyeti ve İşten Ayrılma Niyeti ile İlgili Akademik Çalışmaların İncelenmesi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  41. Seçkin, Ş. N.ve Çoban, R. (2017). “Ücret Düzeyinden Tatmin, İşte Kalma Niyeti ve Yaşam Tatmini İlişkisinde Algılanan Alternatif İş Fırsatlarının Düzenleyici Rolü”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 9(3), 134-148.
  42. Seyfullahoğulları, Ç.A. (2018). İşten Ayrılma Niyeti. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  43. Sobel, Michael E. (1982). Asymptotic Confidence Intervals for Indirect Effects in Structural Equation Models. Sociological Methodology, 13, 290–312.
  44. Tarakçı, H. ve Öneren, M. (2018). Yetenek Yönetiminin Örgütsel Bağlılık, İş Tatmini ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri. İstanbul Journal of Social Sciences, Issue: 20.
  45. Topalhan, T. (2014). Ücret Teorileri ve Ücret Politikaları. Matser Ofset.
  46. Tümen, E. (2014). İşletmelerde İnsan Kaynağının Değerlendirilmesi Açısından Yetenek Yönetimi Yaklaşımı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  47. Türk, M. ve Akbaba, M. (2017). Turizm İşletmelerinde Yetenek Yönetimi Algılamalarının Örgütsel Uyum ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkisi. The Journal of Academic Social Science Studies, Number: 62, 465-479.
  48. Tüzün, I. K. (2007). Antecedents of Turnover Intention Toward a Service Provider. The Business Review, 8(2), 128-135.
  49. Tüzüner, V. L. (2011). İnsan Kaynakları Yönetimi Faaliyetlerinde Ölçme ve Değerlendirme. 1. Baskı, Beta Basım A.Ş.
  50. Uyargil,C., Özçelik, A.O., Acar, A.C., Dündar,G., Ataay,İ.D.., Tüzüner, V.L., Sadullah, Ö. ve Adal, Z. (2018). İnsan Kaynakları Yönetimi. 9. Baskı, Beta Yayıncılık.
  51. Ücretlendirme Stratejisi ve Tasarımı. (2021). Erişim adresi: https://www. willistowerswatson.com/tr-.
  52. Wayne, S.J., Shore, L.M., ve Liden, R.C. (1997). "Perceived Organizational Support and Leader--Member Exchange: Social Exchange Perspective", Academy of Management Journal, 40(1), 82--111.
  53. Yeni, Z. (2020). Algılanan Yetenek Yönetiminin İşten Ayrılma Niyetine Etkisinde Duygusal Bağlılığın Rolü: Sağlık Sektöründe Bir İnceleme. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı.
  54. Yücel, İ. ve Demirel, Y. (2013). Mevcut İş Alternatiflerinin İş Tatmini ve İşten Ayrılma İlişkisi Üzerinde Etkisi: “Başka Bir Yol Daha Olmalı!”. Atatürk University Journal of Economics and Administrative Sciences, 27.2, 159- 177.