Vol. 7 No. 4 (2019): Business & Management Studies: An International Journal
Articles

RELATIONSHIP BETWEEN DISTRIBUTIVE JUSTICE AND ORGANIZATIONAL CITIZENSHIP BEHAVIOR IN SERVICE BUSINESSES

PDF (Turkish)
  • Esra Özkan PİR
Esra Özkan PİR
Assist. Prof. Dr., Erzincan Binali Yıldırım University

Published 2019-09-23

Keywords

  • Green Consumption, Voluntary Simple Consumption, Awareness of Consumer Rights
  • Yeşil Tüketim, Gönüllü SadeTüketim, Tüketici Haklarının Farkındalığı

How to Cite

RELATIONSHIP BETWEEN DISTRIBUTIVE JUSTICE AND ORGANIZATIONAL CITIZENSHIP BEHAVIOR IN SERVICE BUSINESSES. (2019). Business & Management Studies: An International Journal, 7(4), 1555-1572. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i4.1193

How to Cite

RELATIONSHIP BETWEEN DISTRIBUTIVE JUSTICE AND ORGANIZATIONAL CITIZENSHIP BEHAVIOR IN SERVICE BUSINESSES. (2019). Business & Management Studies: An International Journal, 7(4), 1555-1572. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i4.1193

Abstract

The current research aims to identify the relationships between green consumption, voluntary simple consumption and awareness of consumer rights. For this purpose, 414 consumers were asked questions by face-to-face survey method in Istanbul and the data obtained were interpreted with SPSS 21 program. Analysis for; reliability, frequency, correlation and regression were made and results were evaluated. According to the results, green consumption has a positive effect on the awareness of consumer rights. Consumers who are conscious about green consumption are also aware of the consumer rights. However, there is no significant relationship between voluntary simple consumption behavior and the consumer rights’ awareness.

PDF (Turkish)

References

  1. Alkibay, S. (2001). Yeşil Pazarlama Faaliyetlerine Tüketicinin İlgisi Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 76–93.
  2. Altunöz, Ö., Arslan, Ö. E. ve Hassan, A. (2014). Turistlerin Yeşil Pazarlamaya Yönelik Görüşlerinin Demografik Değişkenler Kapsamında İncelenmesi, Istanbul University Journal of the School of Business, 43(1), 157-172.
  3. Anderson, W. T.;Cunningham, W. H. (1972). The socially conscious consumer. Journal of Marketing, 36(3), 23.
  4. Ay, C. ve Ecevit, Z. (2005). Çevre Bilinçli Tüketiciler, Akdeniz İİBF Dergisi, 10, 238-263.
  5. Babaoğlu, M. ve Buğday, E. B. (2012). Gösteriş Tüketimine Karşı Gönüllü Sadelik, Tüketici Yazıları III, Hacettepe Üniversitesi Tüketici Pazar Araştırma Danışma Teset ve Eğitim Merkezi Yayınları.
  6. Barksdale, H. C. ve Darden, W. R. (1972). Consumer AttitudesToward Marketing and Consumerism, The Journal of Marketing, 28-35.
  7. Barton D. (1981). Voluntary Simplicity Life styles and Energy Conservation, Journal of Consumer Research, 8: 243-252.
  8. Barton, D.L. (1981). Voluntary Simplicity Life styles and Energy Conservation, Journal of Consumer Research. 8(3), 243-252.
  9. Biswas, A. ve Roy, M. (2015). Leveraging Factors for Sustained Green Consumption Behavior Based on Consumption Value Perceptions: Testing the Structural Model, Journal of Cleaner Production, 95, 332-340.
  10. Boujbel, L. ve D’astous, A. (2012). Voluntary Simplicity and Life Satisfaction: Exploring the Mediatingr Role of Consumption Desires”, Journal of Consumer Behaviour, 11, 487-494.
  11. Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Ç. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (23. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  12. Demireli, C. (2014). Tüketici Yenilikçiliği ve Gönüllü Sade Yaşam Tarzı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 24: 320-337.
  13. Huneke, M. (2005). The Face of the Un-Consumer: An Empirical Examination of the Practice of Voluntary Simplicity in the United States, Psychology& Marketing, 22(7), 527-550.
  14. Iwata, O. (1997). Attitudinal and Behavioral Correlates of Voluntary Simplicity Lifestyles, Social Behavioral and Personality, 25(3), 233-240.
  15. Iwata, O. (1999). “Perceptual and Behavioral Correlates of Voluntary Simplicity Lifestyles, Social Behavıor and Personality, 27(4), 379-386.
  16. Karaca, Ş. (2013). Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma, Ege Akademik Bakış Dergisi, 13(1), 99-111.
  17. Karalar, R., Kiracı, H. (2011). Çevresel sorunlara karşı bir çözüm önerisi olarak sürdürülebilir tüketim düşüncesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 30, (Ağustos), s.63-76.
  18. Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınları.
  19. Kükrer, Ö. (2012). Tüketicilerin Çevresel Sorumluluklarının Yeşil Reklamlara Yönelik Tutumlarına Etkisi: Eskişehir Örneği, Journal of Yasar University, 26(7), 4505-4525.
  20. Makanyeza, C. (2015). Consumer Awareness, Ethnocentrism and Loyalty: An İntegrative Model, Journal of International Consumer Marketing, 27(2), 167- 183.
  21. Matthes, J. ve Wonneberger, A. (2014). The Skeptical Green Consumer Revisited: Testing the Relationship Between Green Consumerism and Skepticism Toward Advertising, Journal of advertising, 43(2), 115-127.
  22. Nart S., (2008). Tüketici Haklarının Pazar Ortamındaki Fonksiyonelliği: Hak Arama Davranışı ve Bilgi, Bilinç, Tutum İlişkisi, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(10), 2-30.
  23. Odabaşı, Y. (2013). Tüketim Kültürü, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
  24. Özdemir, H. Ö.,Karaarslan, M. H. ve Altuntaş, B. (2010). Tüketicilerin Çevreci İşletmelere ve Ürünlere Karşı Tutumları: Ankara, İstanbul ve Kırşehir İllerinde Bir Uygulama, e-Journal of New World Sciences Academy, 5(4): 353-366.
  25. Özgül, E. (2010), Tüketicilerin Değer Yapıları, Gönüllü Sade Yaşam Tarzı ve Sürdürebilir Tüketim Üzerindeki Etkisi, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(2), 117-150.
  26. Özgül, E. (2011), Tüketicilerin Sosyo-Demografik özelliklerinin Hedonik Tüketim ve Gönüllü Sade Yaşam Tarzları Açısından Değerlendirilmesi, Ege Akademik Bakış, 11(1), 25-38.
  27. Pakmak, A. S. ve Koçoğlu, D. Tüketici Hakları Farkındalığı ve Tüketici Bilinç Düzeyi: Denizli Örneği. Pamukkale Journal of Eurasian Socio economic Studies, 6(1), 37-58.
  28. Ritter, A. M.,Borchardt, M., Vaccaro, G. L., Pereira, G. M. and Almeida, F. (2015). Motivations for Promoting the Consumption of Green Products in an Emerging Country: Exploring Attitudes of Brazilian Consumers, Journal of Cleaner Production, 106, 507-520.
  29. Rousseau, G. G. ve Venter, D. J. L., (1995). Measuring Consumer Awareness in Zimbabwe, SA Journal of Industrial Psychology, 21(1), 18-2.
  30. Shaw D. ve Moraes C. (2009). VoluntarySimplicity: an Exploration of Market Interactions, International Journal of Consumer Studies, (33): 215-223.
  31. Shaw, D. ve T. Newholm. (2002). Voluntary Simplicity and the Ethics of Consumption. Psychology& Marketing. 19(2), 167-185.
  32. Sima V. (2014). Green Behaviour of theRomanian Consumers, EconomicInsights – Trends and Challenges, III (LXVI): 77-89.
  33. Timur, S. ve Yılmaz, M. (2013). Çevre Davranış Ölçeği Türkçe’ye Uyarlanması, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 317-333.
  34. TSE: Tüketici Bülteni, Ankara: 2002, Sayı:171.
  35. Uygun, M., Akın, P. D. ve Güner, E. (2018). Gönüllü Sade Yaşam Tarzı, Alışveriş Motivasyonu ve Marka Deneyimi Arasındaki İlişkiler. Turkısh Journal of Marketıng, 3(3), 199-222.
  36. Ünüvar, Ş.,Kılınç, C., Gök, H. S. ve Şalvarcı, S. (2018). Turizm Öğrencilerinin Yeşil Ürün Tercihinin Satın Alma Niyeti Üzerine Etkisi, The. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 20, 40.
  37. Walther, C. S.,Sandlin, J. A. veWuensch, K. (2016). Voluntary Simplifiers, Spirituality and Happiness. Humanity&Society, 40(1), 22-42.
  38. Yaşar, M. (2014). İstatistiğe Yönelik Tutum Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(2), 59-75.
  39. Yıldız, Y. G. (2019). Tüketici Haklarının Farkındalığı Ve Tüketici Haklarına Yönelik Bilgi Düzeyinin Sosyo Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi: İstanbul’daki Tüketiciler Üzerine Bir Araştırma, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.

Similar Articles

You may also start an advanced similarity search for this article.