Vol. 7 No. 4 (2019): Business & Management Studies: An International Journal
Articles

THE RELATIONSHIP BETWEEN PRESENTEEISM AND ORGANIZATIONAL COMMITMENT: A STUDY ON EMPLOYEES OF GENERAL DIRECTORATE OF SPORTS HEADQUARTER

PDF (Turkish)
  • İnci Seçkin AĞIRBAŞ,
  • Yasemin Çakmak YILDIZHAN
İnci Seçkin AĞIRBAŞ
Lect., Bayburt University
Yasemin Çakmak YILDIZHAN
Assist. Prof. Dr., Erzincan Binali Yıldırım University

Published 2019-09-20

Keywords

  • Presenteeism, Organizational Commitment, Sport Administration
  • Presenteizm, Örgütsel Bağlılık, Spor Yönetimi

How to Cite

THE RELATIONSHIP BETWEEN PRESENTEEISM AND ORGANIZATIONAL COMMITMENT: A STUDY ON EMPLOYEES OF GENERAL DIRECTORATE OF SPORTS HEADQUARTER. (2019). Business & Management Studies: An International Journal, 7(4), 1291-1310. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i4.1158

How to Cite

THE RELATIONSHIP BETWEEN PRESENTEEISM AND ORGANIZATIONAL COMMITMENT: A STUDY ON EMPLOYEES OF GENERAL DIRECTORATE OF SPORTS HEADQUARTER. (2019). Business & Management Studies: An International Journal, 7(4), 1291-1310. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i4.1158

Abstract

This study aims to explore the relationship between presenteeism and organizational commitment of General Directorate of Sports Headquarter employees. In line with this purpose, the question as to whether gender, age, education level and title variables have a significant effect on presenteeism and organizational commitment levels. The study group of the research consists of 402 employees that work in the General Directorate of Sports Headquarter. The data in the research have been collected by “Stanford Presenteeism Scale” and “Organizational Commitment Scale”. In the analysis process of the data, correlation analysis, Mann-Whitney U and Kruskall-Wallis H Tests were used. As a result of the analyses, it is observed that there is a significant positive relationship between presenteeism and organizational commitment levels. In addition, it is concluded in the research that there is a significant difference between age, education level and title variables of employees and their presenteeism levels, and that there are no significant differences between their gender and presenteeism levels. Significant differences between the subdimensions of gender, age, education, and title variables and organizational commitment are other results of the study. It is suggested that the research also be conducted in the rural institutions of Sports Headquarters.

PDF (Turkish)

References

  1. Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 63(1), 1-18. doi:10.1111/j.2044-8325.1990.tb00506.x
  2. Arı, M., Gülova, A. A. ve Köse, S. (2017). Örgütsel adalet algısı ile örgütsel bağlılık davranışının ilişkisi: Bir sağlık kuruluşunda araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 10(1), 43-51.
  3. Baysal, İ. A. (2012). Presenteeism (işte varolmama sorunu) ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Adnan Menderes Üniversitesi akademik personeli üzerinde bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  4. Baysal, İ. A., Baysal, G., Aksu, G. ve Aksu, N. (2014). Presenteeism (işte varolmama sorunu) ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Adnan Menderes Üniversitesi akademik personeli üzerinde bir uygulama. Electronic Journal of Vocational Colleges - Bürokon Özel Sayısı, 134-152.
  5. Biron, C., Brun, J. P., Ivers, H. ve Cooper, C. (2006). At work but ill: psychosocial work environment and well‐being determinants of presenteeism propensity. Journal of Public Mental Health, 5(4), 26-37. doi: 10.1108/17465729200600029
  6. Burton, W. N., Pransky, G., Conti, D. J., Chen, C. Y. ve Edington, D. W. (2004). The association of medical conditions and presenteeism. Journal of Occupational and Environmental Medicine, 46(6), 38-45.
  7. Coşkun, Ö. (2012). İki işyerinde işe devamsızlık ve kendini işe verememede etkili faktörlerin değerlendirilmesi. (Doktora Tezi). Ankara ÜniversitesiSağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  8. Cser, J. R. (2010). Impact of particpation in a worksite wellness program on presenteeism: a quantitative study of pennsylvanıa workers. (Tesis Doctoral). Capella University, Minneapolis.
  9. Çetin, M. Ö. (2004). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  10. Demirgil, Z. ve Mücevher, M. H. (2017). Meslek Yüksekokullarında presenteeism: İdari ve akademik personel üzerine karşılaştırmalı bir analiz. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 237-253.
  11. Dew, K., Keefe, V. ve Small, K. (2005). Choosing to work when sick: workplace presenteeism. Social Science Medicine, 60(10), 2273-2282.
  12. Durna, U. ve Eren, V. (2005). Üç bağlılık unsuru ekseninde örgütsel bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219.
  13. Epstein, J. L. (2005). Presenteeism and paid sick days. Center For Law and Social Policy (CLASP), February, 28.
  14. Erbaş, K. (2017). Presenteizm ile duygusal bağlılık arasındaki ilişki: seyahat acentaları üzerine bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  15. Ersoy, A., Bişğin, H., Karayol, M. ve Atakan, M. M. (2014). Gençlik ve Spor Bakanlığı çalışanlarının örgüte bağlılık düzeylerinin demografik değişkenler açısından incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 1, 757-766.
  16. Gilbert, J. A. ve Ivancevich J. M. (1999). A Re-Examination of organizational commitment. Journal of Social Behavior & Personality, 14 (3), 385-397.
  17. Gören T. ve Yengin Sarpkaya, P. (2014). İlköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri Aydın ili örneği. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 40, 69-87.
  18. Gül, H. (2002). Örgütsel bağlılık yaklaşımlarının mukayesesi ve değerlendirmesi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 2(1), 37-56.
  19. Gündoğan, T. (2009). Örgütsel bağlılık: Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası uygulaması. (Uzmanlık Yeterlilik Tezi). Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü, Ankara.
  20. Johns, G. (2010). Presenteizm in the workplace: a review and research agenda. Journal of Organizational Behavior, 31, 520-526. doi: 10.1002/job.630
  21. Kaya, N. ve Selçuk, S. (2007). Bireysel başarı güdüsü organizasyonel bağlılığı nasıl etkiler? Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8 (2), 175-190.
  22. Kaygın, E., Kerse G. ve Yılmaz, T. (2017). Kamu çalışanlarında örgütsel bağlılık ve presenteeism arasındaki ilişki: Kars İli Örneği, Ombudsman Akademik, 3(6), 181-204.
  23. Kendir, H., Arslan, E. ve Özçelik-Bozkurt, H. (2018). Devam bağlılığı, presenteeism ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki: Beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(4), 1029-1046.
  24. Kiesler, C. (1971). The Psychology of Commitment. Orlando: Academic Press.
  25. Koçoğlu, M. (2007). İşletmelerde presenteeism sorunu ve insan kaynakları yönetimi çerçevesinde mücadele yöntemleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  26. Koopman, C., Kenneth, P., Murray, J., Sharda, C., Berger, M., Turpin, R., Hackleman, P., Gibson, P., Holmes, D. ve Bendel, T. (2002). Stanford presenteeism scale: Health status and employee productivity. Journal of Occupational and Environmental Medicine, 44(1), 14-20.
  27. Kömürcüoğlu, H. (2003). Belirsizlik ortamında iş tatmini ve işe bağlılık. ‘‘İş Güç’’ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 5(1).
  28. Kul, S. (2014). Uygun istatistiksel test seçim kılavuzu. Plevra Bülteni, 8, 26-29.
  29. Kurşunoğlu, A., Bakay, E. ve Tanrıöğen, A. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 101-115.
  30. Lerner, D., Amick, B. C. 3rd., Rogers, W. H., Malspeis, S., Bungay, K. ve Cynn, D. (2001). The work limitations questionnaire. Medical Care, 39(1), 72-85.
  31. Lofland, J. H. (2004). Access to health care and workplace absenteeism ındividuals with migraine headache. Johns Hopkins University, Baltimore, Maryland.
  32. Memişoğlu, S. P. ve Kalay, M. (2017). İlkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel bağlılık ve motivasyonları arasındaki ilişki (Bolu ili örneği). Electronic Turkish Studies, 12(4), 367-392.
  33. Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1984). Testing the side-best theory of organizational commitment: Some methodological considerations. Journal of Applied Psychology, 69(3), 372-378. doi: 10.1037//0021-9010.69.3.372
  34. Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1997). Commitment in the workplace: Theory, research, and application. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  35. Mowday, R. T. (1998). Reflections on the study and relevance of organizational commitment. Human Resource Management Review, 8(4), 387-401.
  36. Mowday, R. T., Porter, L. M. ve Steers, R. M. (1982). Employee-Organizational Linkage. New York: Academic Press.
  37. Newbold, P. (2000). İşletme ve iktisat için istatistik. (Çev: Ümit Şenesen). (4. Baskı). İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  38. O’Callaghan, G., (2013). How awareness of presenteeism positively or negatively ımpacts managerial attitudes and or behaviours. National College of Ireland, Ba (Hons) İn Human Resource Management, Ireland.
  39. Oruç, Ş. (2015). Presenteizm ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Aksaray.
  40. Öge, S. ve Kurnaz, G. (2017). Presenteeism ile sosyal kaytarma arasındaki ilişki: Otomotiv işletmesinde bir araştırma. İnternational Journal of Academic Value Studies, 3(16), 115-129.
  41. Öncü Öner, T. ve Can, Ş. (2018). Sağlıkta biyoistatistiksel uygulamalar (biostatistical applications in health). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 3(1), 39-45.
  42. Özkaya, M. O., Kocakoç, İ. ve Kara, E. (2006). Yöneticilerin örgütsel bağlılıkları ve demografik özellikleri arasındaki ilişkileri incelemeye yönelik bir alan çalışması. Celal Bayar Üniversitesi İİBF Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 13(2), 76-96.
  43. Özmen, G. (2011). Presenteizm ile örgütsel bağlılık ilişkisi: Tekstil çalışanları üzerinde bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Osmangazi ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  44. Öztürk, H. (2014). Ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mevlana ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  45. Porter, L. W., Steers, R. M., Mowday, R. T. ve Boulian, P. V. (1974). Organizational commitment, job satisfaction, and turnover among psychiatric technicians. Journal of Applied Psychology, 59(5), 603-609. doi:10.1037/h0037335
  46. Puig-Ribera, A., McKenna, J., Gilson, N. ve Brown, W.J. (2008). Measuring presenteesim in Catalan employees: linguistic adaptation and validation. International Journal of Workplace Health Management, 1, 198–208.
  47. Randall, D. M. ve Cote, J. A. (1991). Interrelationships of work commitment constructs. Work and Occupations, 18(2), 194-211. doi:10.1177/0730888491018002004
  48. Razali, N. M. ve Wah, Y. B. (2011). Power comparisons of shapiro-wilk, kolmogorov-smirnov, lilliefors and anderson-darling tests. Journal of Statistical Modeling and Analytics, 2(1), 21-33.
  49. Schultz, A. B. ve Edington, D. W. (2007). Employee health and presenteeism: A systematic review, Journal of Occupational Rehabilitation, 17(3), 547-579.
  50. Siu, O. (2002). Occupational stressors and well-being among chinese employees: The role of organisational commitment. Applied Psychology, 51(4), 527-544. doi: 10.1111/1464-0597.t01-1-00106
  51. Steers, R. (1977). Antecedents and outcomes of organizational commitment. Administrative Science Quarterly, 22, 46-56.
  52. Sümbüloğlu, K. ve Sümbüloğlu, V. (2007). Biyoistatistik. (12. Baskı). Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
  53. Şahin, S. (2016). İş görenlerin örgütsel bağlılık düzeylerinin presenteeismdeki rolü: Otel işletmelerinde bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  54. Taşkın, F. ve Dilek, R. (2010), Örgütsel güven ve örgütsel bağlılık üzerine bir alan araştırması. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 37-46.
  55. Turpin, R. S., Ozminkowski, R. J., Sharda, C. E., Collins, J. J., Berger, M. L., Billotti, G. M., Baase, C. M., Olson, M. J. Ve Nicholson, S. (2004). Reliability and validity of the Stanford presenteeism scale. Journal of Occupational and Environmental Medicine, 46, 1123–1133.
  56. Uslu, B. ve Beycioğlu, K. (2013). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılıkları ile müdürlerin paylaşılan liderlik rolleri arasındaki ilişki. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(2), 323-345.
  57. Yavuz, E. (2009). İşgörenlerin dönüşümcü liderlik ve örgütsel bağlılık ile ilgili tutumlarına yönelik bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 1(2), 51-69.

Similar Articles

You may also start an advanced similarity search for this article.