Cilt 5 Sayı 4 (2017): BUSINESS & MANAGEMENT STUDIES: AN INTERNATIONAL JOURNAL
Makaleler

ÇALIŞAN BİREYLERİN YEŞİL ÜRÜN REKLAMLARINA YÖNELİK TUTUMLARINI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİNE GÖRE FARKLILIKLARI

Tahir BENLİ
Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Uluslararası Ticaret ve Lojistik Bölümü
Biyografi
Kübra KARAOSMANOĞLU
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla Meslek Yüksek Okulu
Özlem TAŞ
Kastamonu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı

Yayınlanmış 2018-01-07

Anahtar Kelimeler

  • Yeşil Pazarlama,
  • Yeşil Üretim,
  • Yeşil Tüketici

Nasıl Atıf Yapılır

BENLİ, T., KARAOSMANOĞLU, K., & TAŞ, Özlem. (2018). ÇALIŞAN BİREYLERİN YEŞİL ÜRÜN REKLAMLARINA YÖNELİK TUTUMLARINI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİNE GÖRE FARKLILIKLARI. Business & Management Studies: An International Journal, 5(4), 235–256. https://doi.org/10.15295/bmij.v5i4.194

Özet

Doğanın her tür ihtiyaca cevap verecek şekilde dikkatsizce tüketilmesi ekolojik dengenin bozulmasına ve çevresel kaynakların tükenme noktasına gelmesine neden olmuştur. Doğanın yapısının zarar görmesi sonucu oluşan çevresel sorunlar sadece ekolojik sistemi etkilemeyip, insan sağlığı için de büyük sorun olmaktadır. Yaşam koşullarını sürdürecek kaynakların ve yaşam alanlarının giderek azaldığının farkına varan tüketiciler de tüketim sürecinde daha hassas davranma eğilimindedirler. İşletmeler de bu durumda varlıklarını güçlendirmek amacıyla ve diğer işletmelerle yaşadıkları rekabetten sıyrılmak için,  ortaya koydukları ürün ve hizmetlerinin tanıtımında yeşil reklam uygulamalarına yönlenmişlerdir. Yapılan bu çalışma ile işletmelerin yeşil ürün reklamlarına yönelik çalışan bireylerin tüketici tutumlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi ve demografik özelliklere göre farklılıklarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda hazırlanan anket formu Kastamonu Merkez ilçede çalışan bireyler arasından kolayda örnekleme yöntemi ile seçilen 400 kişi üzerinde uygulanmış ve çalışan bireylerin işletmelerin yeşil ürün reklamlarına yönelik tutumlarını etkileyen faktörlerin cinsiyete, medeni duruma, yaşa, eğitime ve mesleğe göre anlamlı şekilde farklılaştığı belirlenmiştir

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Alabay, N. (2010). “Geleneksel Pazarlamadan Yeni Yaklaşımlara Geçiş Süreci”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C: 15, S:2.
  2. Armağan, E., Karatürk, H. E., (2014), “Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Aydın Bölgesindeki Tüketicilerin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 6, Sayı 1,S.2-4
  3. Çakmak, Ali Çağlar, Çakır Merve (2012). “12-18 Yas Arası Gençlerin Hedonik Tüketim Davranışlarının İncelenmesi: Kocaeli Sehir Merkezinde Bir Araştırma,” Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi (ISSN: 2147-0626), Vol. 1, No. 4, December .
  4. Çelik, M. (2014). “Yeşil Pazarlama ve Yeşil İşletmecilik”, Üretim Ekonomisi Kongresi.
  5. Çelik, İ. Akman, Ö. Ceylan, A. ve Akman, V. (2016). “Yeşil Pazarlamada Sürdürülebilirlik ve Dünya’dan Bir Örnek: Tchibo”, İnternational Conference On Eurasian Economies.
  6. Çetinkaya Cihan, Özceylan E., (2017).” Üniversite Öğrencilerinin Yeşil Satın Alma Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma: Gaziantep Üniversitesi Örneği”, Dergipark Akademik, Gaziantep University Journal Social Science, Cilt 16, Sayı: 1, DOI: 10.21547/jss.273091
  7. Çabuk, S. Nakıboğlu, B. ve Keleş, C. (2008). “Tüketicilerin Yeşil (Ürün) Satın Alma Davranışlarının Sosyo-Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C: 17, S: 1.
  8. Duru, M. ve Şua, E. (2013). “Yeşil Pazarlama ve Tüketicilerin Çevre Dostu Ürünleri Kullanma Eğilimleri”, Ormancılık Dergisi, S: 9, C:2.
  9. Dülgeroğlu, İ. Başol, O. ve Başol, R. (2016). “Genç Tüketicilerin Yeşil Tüketim Davranışı: Uluslararası Algı Farklılıkları” ,Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C: 8, S: 15.
  10. Erdoğan, B. Tiltay M. ve Kimzan H. (2011). “Pazarlama Teorisi’nin Felsefi Temelleri: Değişim mi, İlişki mi?”, Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, C: 3 S: 1.
  11. Haytko, D. L., ve Matulich, i. (2008).” Green Advertising and Environmentally Responsible Consumer Behaviors: Linkages Examined.” Journal of Management and Marketing Research ,1, 2-11.
  12. Hız, Gülay, Kızgın, Yıldıray, (2011), “Gelire Göre Lüks Ve Markalı Ürünlere Özgü Tüketici Davranış Değişkenlerinin Ayırma Analizi İle Belirlenmesi” Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi/ Cilt/Vol: 1 Sayı/No: 1 Yıl
  13. Hekimci, F. (2012). “Sürdürülebilir Yarınlar İçin; “Sürdürülebilir Tüketim ve Enerji Verimliliği”, Anahtar Dergisi.
  14. Kandemir, Orhan ve Kürkcü, Murat (2016), Bir Refah Göstergesi Olan “Yaşam Endeksi” Bağlamında TR82 (Kastamonu, Çankırı, Sinop) Bölgesinin Analizi”, Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi Eylül 2016, Sayi:14.
  15. Kavoğlu, S. (2012). “İtibar Yönetimi Açışından Yeşil Pazarlama: Örnek Olay İncelemesi”, Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, S: 4.
  16. Kilbourne, W. E. (1995). “Green Advertising: Salvation or Oxymoron? “journal of Advertising , 24 (2), 7-19.
  17. Kinoti, M. W. (2011). “Green marketing intervention strategies and sustainable development: A conceptual paper.” International Journal of Business and Social Science, 2(23), 263.
  18. Kükrer, Ö. (2010). “Tüketicilerin Çevresel Sorumluluklarını Yeşil Reklamlara Yönelik Tutumlarına Etkisi: Eskişehir Örneği”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, SBE., Antalya, 2010.
  19. Koçarslan Hüseyin (2015). “İşletmelerin Sosyal Sorumluluk Bilincinde Çevre Duyarlılığının Yeşil Pazarlama Üzerine Etkileri”, Kilis 7 Aralık Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Aralık 2015.
  20. Moriarty, S. M., Mitchell, N., ve Wells, W. (2009). “Advertising: Principles and Practice. Upper Saddle River”, New Jersey: Pearson Prentice Hall.
  21. Özmen, M. ve Diğerleri (2013). “Pazarlama İlkeleri”, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayını, 1. Baskı.
  22. Peattie, K. (2001).” Towards sustainability: the third age of green marketing”. The Marketing Review, 2(2), 129-146.
  23. Rahbar, E., ve Wahid, N. A. (2011).” Investigation of green marketing tools' effect on consumers' purchase behavior”. Business Strategy Series , 12 (2), 73-83.
  24. Shrum, L. J., McCarty, J. A., ve Lowrey, T. M. (1995). “Buyer characteristics of the green consumer and their implications for advertising strategy”. Journal of Advertising , 24 (2)71-82
  25. Şahin, A. Meral, H. Ve Aytop, Y. (2016). “Yeşil Pazarlamada Tüketici Algısı: Kahramanmaraş Kent Merkezi Örneği”, Anadolu Tarım Bilim. Dergisi, S: 31.
  26. Tayfun, N. ve Öçlü, B. (2015). “Yeşil Pazarlama Uygulamasının Tüketiciler Açısından Algılanmasının Nöropazarlama Tekniği İle Araştırılması”, Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S: 2.
  27. Ulusu, Yeşim, Köksal, Dilara (2012), “Yeşil Reklama Yönelik Tutum: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama” Journal of Yasar University 2012 27(7) 4642 – 4669
  28. Uydacı, M. (2002).” Yeşil pazarlama: İş ahlakı ve Çevresellik açısından yaklaşımlar” . Türkmen Kitabevi.
  29. Yavuz, V. A. (2010). “Sürdürülebilirlik Kavramı Ve İşletmeler Açısından Sürdürülebilir Üretim Stratejileri”/ Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14),Yıl: 18, Sayı:2004- 2, Mart- Nisan, 2004;28
  30. Yeniçeri, T. (2009). “Tüketicilerin Çevre Bilinci ve Çevreye Duyarlı Satınalma Davranışlarına Yönelik Bir Pilot Araştırma”.Dergipark, Cilt:9, Sayı.17,35-57