Cilt 5 Sayı 4 (2017): BUSINESS & MANAGEMENT STUDIES: AN INTERNATIONAL JOURNAL
Makaleler

SAĞLIKTA DÖNÜŞÜM PROGRAMININ KAMU HASTANELERİ VE SAĞLIK PERSONELİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNİN İNCELENMESİ (ANKARA İLİNDE BİR ARAŞTIRMA)

PDF (English)
  • Kemal TEKİN,
  • Erhan BIYIK
Kemal TEKİN
Türk Hava Kurumu Üniversitesi
Biyografi
DOI: https://doi.org/10.15295/bmij.v5i4.153

Yayınlanmış 2018-01-07

Anahtar Kelimeler

  • Sağlıkta dönüşüm programı,
  • sağlık personeli,
  • kamu hastanesi

Nasıl Atıf Yapılır

TEKİN, K., & BIYIK, E. (2018). SAĞLIKTA DÖNÜŞÜM PROGRAMININ KAMU HASTANELERİ VE SAĞLIK PERSONELİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNİN İNCELENMESİ (ANKARA İLİNDE BİR ARAŞTIRMA). Business & Management Studies: An International Journal, 5(4), 190–210. https://doi.org/10.15295/bmij.v5i4.153

Özet

Amaç: Bu çalışma ile sağlıkta dönüşüm programı kapsamındaki uygulamaların kamu hastaneleri ve sağlık personeline etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Betimleyici ve ilişki arayıcı tipteki bu çalışma Ankara’da 4 kamu hastanesinde görevli sağlık personeli ile yapılmıştır. Tabakalı örneklem yöntemiyle, 335 sağlık personeline anket uygulanmıştır. Verilerin analizinde frekans analizi, faktör analizi, korelasyon ve regresyon analizi yöntemleri kullanılmıştır.

Bulgular: Bağımsız değişken olarak altyapı, sağlık hizmeti sunumu ve yönetimi; bağımlı değişken olarak da sayısal göstergeler ve personel değişkenleri ile 2 ayrı regresyon modeli geliştirilmiştir. Bağımlı değişken ve bağımsız değişkenler için kurulan çoklu regresyon modeli istatistiksel olarak anlamlıdır. Bağımsız değişkenler birlikte sayısal göstergelere ilişkin toplam varyansın yaklaşık %14’ünü personele ilişkin varyansında %33’ünü açıklamaktadır.

Sonuç: Sağlık hizmetlerinin yönetimi ve sağlık hizmeti sunumunun sayısal göstergeler üzerinde anlamlı bir tahmin aracı olduğu fakat sağlık hizmetlerinin altyapısının önemli bir etkiye sahip olmadığı; diğer yandan bağımsız değişkenlerin hepsinin sağlık personeli üzerinde anlamlı bir tahmin aracı olduğu ve Sağlıkta Dönüşüm Programının temelde sağlık personelini kamu hastanelerinden daha çok etkilediği tespit edilmiştir.

PDF (English)

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Akdağ, R., 2008. Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı ve Temel Sağlık Hizmetleri. Sağlık Bakanlığı, Ankara.
  2. Altay, A., 2007. Sağlık Hizmetlerinin Sunumunda Yeni Açılımlar ve Türkiye Açısından Değerlendirilmesi. Sayıştay Dergisi (64), 33-58.
  3. Ataay, F., 2008. Sağlık Reformu ve Yurttaşlık Hakları. Amme İdaresi Dergisi , 41 (3), 69-184.
  4. Birinci, Ş., 2013, November 5. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Platformu., Available at: http://www.sdplatform.com/Dergi/731/Saglikta-yeni-bir-donem-Kamu-Hastaneleri-Birligi.aspx, [Access date: 04 February 2014]
  5. Bostan, S. (2009). Sağlıkta Dönüşüm Programının Hastane İşletmeleri Üzerindeki Değişim Etkisi (Yönetici Perspektifi). (Doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
  6. Breyer, F., Haufler,A., 2000. “Health Care Reform: Separating Insurance from Income Redistribution”, International Tax and Public Finance, , Kluwer Academic Publishers, Netherlands, 7, 445–461, s. 445.
  7. Büyüköztürk, Ş., 2013. Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı (Expanded 18. Edition). Ankara: Pegem Akademi.
  8. Elbek, O., Adaş, E. B., 2009. Sağlıkta Dönüşüm: Eleştirel Bir Değerlendirme. Türki̇ye Psi̇ki̇yatri̇ Derneği̇ Bülteni, 12 (1), 33-43.
  9. Ener, M., Demircan, E., 2008. Küresellesme Sürecinde Değisen Devlet Anlayısından Kamu Hizmetlerinin Dönüsümüne: Saglık Hizmetlerinde Piyasa Mekanizmaları. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi , 3 (1), 57-82.
  10. Erençin, A., Yolcu, V., 2008. Türkiyede Sağlık Hizmetlerinin Dönüşümü ve Yerinden Yönetimi. Memleket Siyaset Yönetim Dergisi , 3 (6), 124.
  11. Etiler, N., 2011. Neoliberal Politikalar ve Sağlık Emekgücü Üzerindeki Etkileri. TBB Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi , 2-11.
  12. Figueras, J, Ray R., Elke J. (ed.)., 2005 Purchasing to Improve Health Systems Performance, Europen Observatory on Health Systems and Policies Series, First Published, Glasgow, Open University Pres,
  13. Günaydın, D., 2011. Sağlık Hizmetlerinde Küresel Reform Yaklaşımları. Sosyal Siyaset Konferansları , 1 (60), 323–365.
  14. Güzelsarı, S., 2012. Sağlık Sisteminde Yeniden Yapılanma ve Kamu-Özel Ortaklıkları. Amme İdaresi Dergisi , 45 (3), 29-57.
  15. Karabulut, K., 2001. Sağlık Sektöründe Özelleştirme. İktisadi ve idari Bilimler Dergisi , 15 (1-2), 31-39.
  16. Kartal, F., 2009. Özelleştirilen Yurttaşlık: Türkiye'de Sağlık Politikalarında Dönüşüm. Amme idaresi Dergisi , 42 (2), 23-43.
  17. Koçak, O., Tiryaki, D., 2011. Sosyal Devlet Anlayışında Sağlık Politikalarının Önemi Ve Sağlıkta Dönüşüm Programının Değerlendirilmesi: Yalova Örneği. Istanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (19), 51-84.
  18. Topaca, E., Ekici, B., 2007. Sağlık Sisteminde Yerinden Yönetim: Sağlık Hizmetlerinin İl Özel İdareleri ve Belediyeler Tarafından Sunulması. Çağdaş Yerel Yönetimler , 16 (3), 49-69.
  19. Yılmaz, B. N., 2008. Aile Hekimliği; Sağlıkta Geriye Gidişin Öyküsü. Eskişehir Tabip Odası Bülteni Sağlıkta Dönüşüm Özel Sayısı , 4-5.