Cilt 5 Sayı 1 (2017): BUSINESS & MANAGEMENT STUDIES: AN INTERNATIONAL JOURNAL
Makaleler

POLİTİK PAZARLAMA ARACI OLARAK SEÇMENLERİN POLİTİK GÜVEN ALGILARININ İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR SAHA ARAŞTIRMASI

PDF
  • Ahmet TAN
Ahmet TAN
GAZİANTEP ÜNV. İİBF, İŞLETME BÖLÜMÜ
Biyografi

Yayınlanmış 21.04.2017

Anahtar Kelimeler

  • Politik Pazarlama,
  • Politik Güven,
  • Seçmen Davranışı

Nasıl Atıf Yapılır

POLİTİK PAZARLAMA ARACI OLARAK SEÇMENLERİN POLİTİK GÜVEN ALGILARININ İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR SAHA ARAŞTIRMASI. (2017). Business & Management Studies: An International Journal, 5(1), 20-41. https://doi.org/10.15295/bmij.v5i1.80

Nasıl Atıf Yapılır

POLİTİK PAZARLAMA ARACI OLARAK SEÇMENLERİN POLİTİK GÜVEN ALGILARININ İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR SAHA ARAŞTIRMASI. (2017). Business & Management Studies: An International Journal, 5(1), 20-41. https://doi.org/10.15295/bmij.v5i1.80

Öz

Demokrasi kültürünün gelişmesiyle birlikte, politikanın ve doğal olarak siyasi parti faaliyetlerinin pazarlama bakış açısıyla şekillenmesine yol açmış, politik pazarlama kavramının hem akademisyenler hem de profesyoneller için yeni bir çalışma alanı haline gelmesini sağlamıştır. Bu çalışma, seçmenlerin demografik ve sosyo- kültürel özellikleri açısından politik güven algılarında farklılık olup olmadığını incelemek amacıyla yapılmıştır. Gaziantep’te 574 katılımcıyla yüz yüze anket yoluyla toplanan veriler SPSS paket programı aracılığıyla, istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre; seçmenlerin güven algılarını oluşturan üç faktörden biri olan güven değişkeninin yaş gruplarına göre  (H1), eğitim düzeylerine göre (H4), meslek gruplarına göre  (H10) ve siyasi görüşlerine göre (H13) farklılık gösterdiğini savunan hipotezler; faktörlerden biri olan siyaset dışı iş yapma değişkeninin eğitim düzeylerine göre (H6), gelir düzeylerine göre (H9) ve meslek gruplarına göre (H12) farklılık gösterdiğini savunan hipotezler kabul edilmiş, diğer hipotezler ise reddedilmiştir. Elde edilen sonuçların hem kavramsal olarak hem de literatürde bulunan sonuçlara uygun olması, bu konuyla ilgili çalışmaların sınırlı olması da göz önüne alındığında, ilgili literatüre önemli katkılar sağlamıştır.

Anahtar kelimeler: politik pazarlama, politik güven, seçmen davranışı

Jel kod: C12, D72, M31

PDF

Referanslar

  1. Aaker, D. A. (2014). Güçlü Markalar Yaratmak. (B. Adıyaman ve G. Ç. Tankut, Ed.) (4. bs.). İstanbul: Mediacat Yayıncılık.
  2. Akgün, B. (2001). Türkiye’de Siyasal Güven: Nedenleri ve Sonuçları. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 56(4), 1–23.
  3. Barnea, M. F. ve Schwartz, S. H. (2008). Values and voting. Political Psychology, 19(1), 17–40. doi:10.1111/0162-895X.00090
  4. Berry, L. L. (2000). Cultivating Service Brand Equity. Journal of the Academy of Marketing Science, 28(1), 128–137. doi:10.1177/0092070300281012
  5. Bilgin, N. (2003). Sosyal Psikoloji Sözlüğü (1. bs.). İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  6. Billings, D. B. ve Scott, S. L. (1994). Religion and political legitimation. Annual Review of Sociology, 20(1964), 173–201. doi:10.1146/annurev.soc.20.1.173
  7. Bilodeau, A. ve Nevitte, N. (2003). Political trust for a new regime: the case of immigrants from non-democratic countries in Canada. Annual Meeting of the Canadian Political …, 1–42. http://www.cpsa-acsp.ca/paper-2003/bilodeau.pdf adresinden erişildi.
  8. Bingöl, Y. (2009). Siyaset ve Güven İlişkisi: Bingöl İli Örneğinde 1950–2007 Genel Seçimleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(17), 1–27.
  9. Bourne, P. A. (2010). Modelling Political Trust in a Developing Country. Current Research Journal of Social Science, 2(2), 84–98.
  10. Citrin, J. (1974). Comment: The Political Relevance of Trust in Government. American Political Science Review, 68(3), 973–988. doi:10.2307/1959141
  11. Citrin, J. ve Green, D. P. (1986). Presidential Leadership and the Resurgence of Trust in Government. British Journal of Political Science, 16(4), 431. doi:10.1017/S0007123400004518
  12. Çoymak, A. (2009). Associations of Religious Identification, Secular Identification, Perceived Discrimination, and Political Trust with Ethnic and Societal (National) Identification. MIDDLE EAST TECHNICAL UNIVERSITY.
  13. Devos, T., Spini, D. ve Schwartz, S. H. (2002). Conflicts among human values and trust in institutions. The British journal of social psychology / the British Psychological Society, 41, 481–494. doi:10.1348/014466602321149849
  14. Doğan, A. ve Göker, G. (2010). Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi (29 Mart Yerel Seçimleri Elazığ Seçmeni Örneği). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 159–187.
  15. Easton, D. (1975). A Re-assessment of the Concept of Political Support. British Journal of Political Science, 5(4), 435. doi:10.1017/S0007123400008309
  16. Eser, H. B. (2010). Dinin Siyasal Davranışlar Üzerindeki Etkisi: Antalya Örnek Olay Araştırması.. Süleyman Demirel Üniversitesi.
  17. French, A. ve Smith, G. (2010). European Journal of Marketing Measuring political brand equity: a consumer oriented approach. European Journal of Marketing European Journal of Marketing, 4410(9), 460–477. doi:10.1108/03090561011020534
  18. Gökçe, O., Akgün, B. ve Afacan, H. (2001). Konya’da Siyasal Kültür Ve Demokratik Değerler. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 1(2), 1–17.
  19. Gökçe, O., Akgün, B. ve Karaçor, S. (2002). 3 Kasım Seçimlerinin Anatomisi: Türk Siysetinde Süreklilik ve Değişim. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (4), 1–44.
  20. Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe – Yöntem – Analiz (3. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  21. Henry, P. J. ve Saul, A. (2006). The development of system justification in the developing world. Social Justice Research, 19(3), 365–378. doi:10.1007/s11211-006-0012-x
  22. Hetherington, M. J. (1998). The Political Relevance of Political Trust. The American Political Science Review, 92(4), 791–808. doi:10.2307/2586304
  23. Hetherington, M. J. (2006). Why Trust Matters: Declining Political Trust and the Demise of American Liberalism. Perspectives on Politics (C. 0). doi:10.1017/S1537592706490149
  24. Janowitz, M. ve Marvick, D. (1963). Authoritarianism and Political Behavior. Personality and social systems., 17(2), 454–466. doi:10.1037/11302-042
  25. Jevons, C. (2005). Names, brands, branding: beyond the signs, symbols, products and services. Journal of Product & Brand Management, 14(2), 117–118. doi:10.1108/10610420510592590
  26. Jost, J. T. ve Banaji, M. R. (1994). The role of stereotyping in system???justification and the production of false consciousness. British Journal of Social Psychology, 33(1), 1–27. doi:10.1111/j.2044-8309.1994.tb01008.x
  27. Karaçor, S. ve Gözüm, P. (2012). Türkiye’de Seçmen Terci̇hleri̇ni̇n Oluşmasinda Seçi̇m Kampanyalari Ve Si̇yasal Pazarlamanin Rolü Üzeri̇ne Bi̇r Araştirma. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 403–426.
  28. Kayış, A. (2010). Güvenilirlik Analizi. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri içinde (5. bs., s. 426). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  29. Kinder, D. R. ve Kiewiet, D. R. (1979). Economic Grievances and Political Behavior: The Role of Personal Discontents and Collective Judgments in Congressional Voting. American Journal of Political Science, 23(3), 495–527.
  30. Knox, S. (2004). Positioning and branding your organisation. Journal of Product & Brand Management, 13(2), 105–115. doi:10.1108/10610420410529735
  31. Levi, M. (1998). A State of Trust. Trust and Governance içinde (ss. 77–101). http://www.jstor.org/stable/10.7758/9781610440783.8 adresinden erişildi.
  32. Lock, A. ve Harris, P. (1996). Political marketing – vive la différence ! European Journal of Marketing, 30(10), 14–24. doi:10.1108/03090569610149764
  33. Mishler, W. ve Rose, R. (1997). Trust, Distrust and Skepticism: Popular Evaluations of Civil and Political Institutions in Post- Communist Societies. The Journal of Politics, 59(2), 418. doi:10.2307/2998171
  34. Morselli, D., Spini, D. ve Devos, T. (2012). Human values and trust in institutions across countries: A multilevel test of Schwartz’s hypothesis of structural equivalence. Survey Research Methods, 6(1), 49–60.
  35. Norris, P. (1999). Critical Citizens: Global Support for Democratic Government: Global Support for Democratic Government. Oxford University Press. doi:10.1093/0198295685.001.0001
  36. O’Cass, A. (2003). An Exploratory Assessment of the Political Product: Proclamations of the Faithful. Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing, 11(2), 67–98. doi:10.1300/J054v11n02
  37. Peng, N. ve Hackley, C. (2009). Are voters, consumers? Qualitative Market Research: An International Journal, 12(2), 171–186. doi:10.1108/13522750910948770
  38. Phipps, M., Brace-Govan, J. ve Jevons, C. (2010). The duality of political brand equity. European Journal of Marketing, 44(3/4), 496–514. doi:10.1108/03090561011020552
  39. Pich, C., Dean, D. ve Punjaisri, K. (2014). Political brand identity: An examination of the complexities of Conservative brand and internal market engagement during the 2010 UK General Election campaign. Journal of Marketing Communications. Taylor & Francis. doi:10.1080/13527266.2013.864321
  40. Scholz, J. T. ve Lubell, M. (1998). Trust and Taxpaying: Testing the Heuristic Approach to Collective Action. American Journal of Political Science, 42(2), 398–417. doi:10.2307/2991764
  41. Schwartz, S. H., Caprara, G. V. ve Vecchione, M. (2010). Basic Personal Values, Core Political Values, and Voting: A Longitudinal Analysis. Political Psychology, 31(3), 421–452. doi:10.1111/j.1467-9221.2010.00764.x
  42. Sekulić, D. ve Šporer, Ž. (2010). Are We Losing Trust in Institutions ? Corruption and Trust, 77–126.
  43. Shi, T. (2014). Cultural Values and Political Trust: A Comparison of the People â€TM s Republic of China and Taiwan. Comparative Politics, 33(4), 401–419.
  44. Sitembölükbaşı, Ş. (2004). Isparta’DaSeçmenleri̇nParti̇Terci̇hNedenleri̇Üzeri̇neBi̇r Araştirma: 1995, 1999 Ve 2002 GeneSeçi̇mleri̇ Karşilaştirmasi. Akdeniz İ .. İ B .F. Derg isi, (8), 156–176.
  45. Smith, G. ve French, A. (2009). The political brand : A consumer perspective. Marketing Theory, 9(2), 209–226. doi:10.1177/1470593109103068
  46. Türkiye Sosyal-Siyasal Eğilimler Araştırması 2016. (2017). İstanbul. http://www.khas.edu.tr/index.php/news/1498 adresinden erişildi.
  47. Wang, Z. (2005). Before the Emergence of Critical Citizens: Economic Development and Political Trust in China. International Review of Sociology, 15(1), 155–171. doi:10.1080/03906700500038876
  48. Williams, R. H. (1996). Religion as political resource: Culture or ideology? Journal for the Scientific Study of Religion, 35(4), 368–378. doi:10.2307/1386412

Benzer Makaleler

Bu makale için ayrıca gelişmiş bir benzerlik araması başlat yapabilirsiniz.