Vol. 8 No. 4 (2020): Business & Management Studies: An International Journal
Articles

A HISTORICAL OVERVIEW TO THE BANKING SECTOR BORN WITH GALATA BANKERS IN TURKEY

Emine KAYA
Asisst. Prof. Dr., Malatya Turgut Özal University
Duygu ARSLANTÜRK ÇÖLLÜ
Asisst. Prof. Dr., Iğdır University

Published 2020-12-10

Keywords

  • Galata Bankerleri, Türk Bankacılık Tarihi, Milli Bankacılık
  • Galata Bankers Turkish Banking History National Banking

How to Cite

KAYA, E., & ARSLANTÜRK ÇÖLLÜ, D. (2020). A HISTORICAL OVERVIEW TO THE BANKING SECTOR BORN WITH GALATA BANKERS IN TURKEY. Business & Management Studies: An International Journal, 8(4), 1–36. https://doi.org/10.15295/bmij.v8i4.1701

Abstract

  1. LITERATURE
    • RESEARCH SUBJECT

The financial system is one of the most critical indicators of performance in an economy. Therefore, understanding the change and transformation of the financial system provides useful information for economic agents. The banking sector is one of the essential pillars of the financial system.

In Turkey, as in the world, the units that pioneered the banking system are the bankers. Galata bankers influenced the economic conditions with the banker enterprises they established in the second half of the 19th century and played an essential role in the financial life of the Ottoman Empire. Galata Bankers have made significant savings by carrying out loan transactions in almost all lands of the Ottoman Empire and financing the consumer and local people (Kazgan, 2006: 25). Bankers carried out banking activities (Sümer, 2013: 11), and the wealth and welfare of bankers increased to advanced levels. Bankers, who continued borrowing and lending transactions in Galata, carried out banking activities until the transition to modern banking (Apak and Tay, 2012: 66).

1.2. RESEARCH PURPOSE AND IMPORTANCE

The purpose of this study is to evaluate the Turkish banking sector from a historical perspective and to try to shed light on Turkish banking history.

1.3. CONTRIBUTION of THE ARTICLE to THE LITERATURE     

It is thought that looking at the Turkish banking sector from a historical perspective may be beneficial for the finance literature. In this way, shedding light on historical development is expected to be a guide in terms of having information about the financial system, proposing policies and reducing uncertainties regarding the future.

  1. DESIGN AND METHOD

In the study, the history and development of Turkish banking are investigated chronologically, divided into specific periods. In this context, the literature has been examined, and secondary resources have been used.

  1. FINDINGS AND DISCUSSION

It was determined that banking activities in the Ottoman Empire first started through Galata Bankers residing in Galata. It has been determined that banking activities and borrowing in the Ottoman Empire generally originated from the public sector, but in the first years of the Republic, mostly the industrial sector was financed by the banks. Also, it was determined that the private sector got more robust and private banks were established in the same period. The planned period, on the other hand, was a period of difficulties arising from unstable growth and inflation for the banking sector. Therefore, the banking sector could not become strong enough. With the transition to a market economy after 1980, many innovations have occurred in the banking sector. However, after 1990, due to high public debts and high inflation, the banking sector experienced difficult times.

After 2001, the restructuring process started in the banking sector, and the loan volume expanded considerably in this process. The restructuring process has stabilized the banking sector, however; foreign-owned banks have become more assertive, and banks in the sector have begun to lose their national identity. Today, the financial structure of the Turkish banking system shows a robust character. Besides, the Turkish banking sector has high-quality products and services and effective supervisory institutions.

  1. CONCLUSION, RECOMMENDATION AND LIMITATIONS

As a result, it was determined that borrowing generally originated from the public sector in the banking activities, which started with money and bankers in the Ottoman Empire; in the first years of the Republic, the industrial sector was financed by the banks, and the private sector was strengthened, and private banks were established. In the planned period, there were difficulties for the banking sector due to unstable growth and inflation. With the transition to the market economy after 1980, many innovations occurred in the banking sector. However, after 1990, the banking sector had a hard time due to high public debt and high inflation. The restructuring process started after 2001 in the banking sector, and the loan volume expanded considerably in the following years. Such that, while the banking sector has become global, instability has increased. Today, the Turkish banking sector has strong institutions and a modern banking approach.

Downloads

Download data is not yet available.

References

  1. Apak, S ve Tay, A. (2012). Osmanlı Devleti’nin 19. yüzyıldaki finansal sisteminde Osmanlı Bankası’nın yeri ve faaliyetleri. Muhasebe ve Finans Tarihi Araştırmaları Dergisi, 3, 63-103.
  2. Arabacı, H. (2016). Küresel krizin Türk bankacılık sektörüne etkileri. Social Sciences Research Journal, 5(3), 1-6.
  3. Arabacı, H. (2018). Türkiye’de bankacılık sektörünün gelişimi (2000-2016). Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 2 (3), 25-42.
  4. Artun, T. (1980). Türkiye’de bankacılık. İstanbul: Tekin Yayınevi.
  5. Aydın, N. (2012). Dünya’da ve Türkiye’de bankacılığın gelişimi. Metin Toprak ve Metin Coşkun (Eds.). Bakacılık ve Sigortacılığa Giriş içinde (ss.52-78) Eskişehir, Türkiye: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  6. Bahar, O. ve Erdoğan, E. (2011). 1994 ve 2000 krizleri sonrasında Türkiye’de uygulanan finansal regülasyon politikaları. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 1-19.
  7. Balaylar, N. A. (2017). Türkiye’de finansal serbestleşme döneminin mevduat bankaları fon kaynak ve kullanımları üzerine etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, 19(4). 549-578.
  8. BDDK (2002, Temmuz 23). Bankacılık sektörü yeniden yapılandırma programı: gelişme raporu. Erişim adresi http://docplayer.biz.tr/6310532-Bankacilik-sektoru-yeniden-yapilandirma-programi-gelisme-raporu.html
  9. BDDK (2010, Eylül 3). Krizden istikrara Türkiye tecrübesi. Çalışma Tebliği, Ankara. Erişim adresi https://www.bddk.org.tr/ContentBddk/dokuman/duyuru_0395_02.pdf
  10. BDDK (2019, Ağustos 28). Türk bankacılık sektörü temel göstergeleri, Haziran 2019. Erişim adresi https://www.bddk.org.tr/ContentBddk/dokuman/duyuru_0689_01.pdf
  11. Boyacıoğlu, A. M. (2003). 1980 Sonrası Türk bankacılık sektöründeki gelişmeler, krizlerin sektör üzerindeki etkileri ve iyileştirici öneriler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(9), 523-538.
  12. Canbaş, S. ve Doğukanlı, H. (2007). Finansal pazarlar. Adana: Karahan Kitabevi.
  13. Cicioğlu, Ş. ve Çil, C. G. (2019). Türkiye’de uygulanan Basel Kriterleri ve Basel III Kriterlerinin Türk finans sistemine etkileri. Politik Ekonomik Kuram, 3(1), 83-104.
  14. Coşar, N. (2010). Türkiye’de Bankacılığın Tarihsel Gelişimi, Ed. Nevin Coşar ve Melike Bildirici. Tarihi Siyasi Sosyal Gelişmelerin Işığında Türkiye Ekonomisi 1908-2008. İçinde. Bursa: Ekin Basım Yayın.
  15. Coşkun, M.N., Ardor, H. N., Çermikli, A. H., Eruygur, H. O., Öztürk, F., Tokatlıoğlu, İ., Aykaç, G. ve Dağlaroğlu, T. (2012). Türkiye’de bankacılık sektörü piyasa yapısı, firma davranışları ve rekabet analizi. Türkiye Bankalar Birliği, Yayın No: 280, İstanbul.
  16. Çiftçi, C. ve Durusu Çiftçi, D. (2019). Güçlü ekonomiye geçiş programı sonrası Türkiye’de banka karlılığının belirleyicileri. Sosyoekonomi, 27(39), 111-131.
  17. Çonkar, K. (1988). Kalkınma bankacılığı ve Türkiye'deki uygulama. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  18. Demir, Y. ve Gençtürk M. (2006). İMKB’de işlem gören yerli ve yabancı bankaların göreli etkinliklerinin veri zarflama analizi ile ölçümü. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, 21 (2), 49-74.
  19. Er, S. (2009). Devletin bankacılık sektöründe düzenleyici denetleyici rolü ve Türkiye uygulaması. İTO Yayınları, No: 34, İstanbul.
  20. Erdönmez, A., P. (2002). Ekonomik kriz sonrası kurumsal yeniden yapılandırma süreci. Bankacılar Dergisi, 43, 67-82.
  21. Erol, M. (2007). BASEL I ve BASEL II Uzlaşısı’nın bankalar tarafından işletmelere verilen kredilerde risk yönetimi aracı olarak kullanılması. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 36, 155-160.
  22. Ertuğrul, A. ve Zaim, O.(1996). Türk bankacılığında etkinlik: Tarihi gelişim kantitatif analiz. Ankara: İşletme ve Finans Yayınları.
  23. Ertuğrul, C. İpek, E. ve Çolak, O. (2010). Küresel mali krizin Türkiye ekonomisine etkileri. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8 (13), 59-72.
  24. Fertekligil, A. (200). Türkiye’de borsanın tarihçesi. İstanbul: İMKB Yayınları.
  25. Güngör, F. (2016). Osmanlı Devleti’nde faiz ve tefeciliğe karşı zirâî kredi teşkilatları. Turan-Sam, 31, 87-94.
  26. I. Kalkınma Planı, Erişim adresi: http://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/
  27. II.Kalkınma Planı, Erişim adresi: http://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/
  28. III. Kalkınma Planı, Erişim adresi: http://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/
  29. İloğlu, A. S. (1964). Türkiye’de zirai kredi ve T.C. Ziraat Bankası. Sosyal Siyaset Konferansları 15. Kitap, İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  30. İnalcık, H. (2001). İstanbul (Tarih-Türk Devri), TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 23. İstanbul: TDV Yayınları, s. 235.
  31. Karaçor, Z. ve Alptekin, V. (2006). 1980 sonrası istikrar politikaları ışığında Türkiye ekonomisinin trend analizi yardımıyla değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 6(11), 307-342.
  32. Kazgan, G. (1999). Yeni ekonomik düzende Türkiye’nin yeri. İstanbul: Altın Kitaplar.
  33. Kazgan, H. (2006). Galata bankerleri. Ankara: Orion Yayınları.
  34. Kepenek, Y. ve Yentürk N. (2005). Türkiye ekonomisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  35. Kesebir, M. (2018). Türkiye’de 2001 krizi sonrası bankacılık sektörünün durumu, yapısal reformlar ile son yıllardaki gelişmeler. Bitlis Eren Üniversitesi Akademik İzdüşüm Dergisi, 3 (2), 1-19.
  36. Keskin, E., İnan, E. A., Mumcu, M., Erdönmez, P., Kılınç, G., Özaktan, A., Yavuz, M. ve Kranda, A. (2008). 50. Yılında Türkiye Bankalar Birliği ve Türkiye’de Bankacılık Sistemi (1958-2007). Türkiye Bankalar Birliği, Yayın No: 262, Ankara.
  37. Keskin, E., İnan, E. A., Ünsal, Ü., Kılınç, G., Özaktan, A., Çoşkun, A. (2019). 60. Yılında Türkiye Bankalar Birliği ve Türkiye’de Bankacılık Sistemi (1958-2018). Türkiye Bankalar Birliği, Yayın No: 334, Ankara.
  38. Külahi, E. A., Tiryaki, G. ve Yılmaz, A. (2013). Türkiye’de Basel I, II ve III kurallarına uyum süreci, Öneri, 10(40), 185-200.
  39. Mangır, F. (2006). Finansal deregülasyonun (1989-2001) Türkiye ekonomisi üzerine etkileri: Kasım 2000 ve Şubat 2001 krizleri. S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 459-473.
  40. Ortabağ, E. (2018). Osmanlı İmparatorluğu’nda bankacılığın gelişimi ve regülasyon. İstanbul: Türkiye Bankalar Birliği Yayınları.
  41. Ökçün, G. (1698). Türkiye iktisat kongresi 1923 İzmir. Haberler-Belgeler-Yorumlar.
  42. Özbek, M. (2003). Karşılaştırmalı rasyo analizi yöntemiyle ekonomik krizlerin banka bilançolarina etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  43. Parasız, İ. (2005). Para banka ve finansal piyasalar. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  44. Parasız, İ. (2014). Modern bankacılık teori ve uygulama. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  45. Sümer, G. (2013), Türk vergi sistemi açısından bankaların ödev ve yükümlülükleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  46. Sümer, G. (2016). Türk bankacılık sektörünün tarihsel gelişimi ve AB bankacılık sektörü ile karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 485-508.
  47. Şahin, H. (2009). Türkiye ekonomisi, tarihsel gelişimi ve bugünkü durumu. Bursa: Ezgi Yayınevi.
  48. Şen, S. ve Süer, Ö. (2016). Mülkiyet yapısı bağlamında Türk bankacılık sektörünün tarihçesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(17), 448-462.
  49. TBB (2011, Mayıs 6). Bankalarımız 2010. Yayın No: 276, İstanbul. Erişim adresi https://www.tbb.org.tr/Dosyalar/istatistiki_raporlar/Bankalarimiz_Kitabi_/998/Ekler/Bankalarimiz_2010.pdf
  50. TBB (2012a). Türkiye’de bankacılık sektörü piyasa yapısı, firma davranışları ve rekabet analizi. Yayın No: 280, İstanbul: TBB Yayınları.
  51. TBB (2012b, Mayıs 6). Bankalarımız 2011. Yayın No: 284, İstanbul. Erişim adresi https://www.tbb.org.tr/Content/Upload/Dokuman/793/Bankalarimiz2011.pdf
  52. TBB (2013, Mayıs 6). Bankalarımız 2012. Yayın No: 294, İstanbul. Erişim adresi https://www.tbb.org.tr/Content/Upload/istatistikiraporlar/ekler/669/Bankalarimiz_2012.pdf
  53. TBB (2019, Aralık 31). Uluslararası karşılaştırmalar itibariyle bankacılık sektörü. Erişim adresi https://www.tbb.org.tr/Content/Upload/Dokuman/7639/Uluslararasi_Karsilastirmalar__2018.pdf
  54. Tokgöz, E. (2009). Türkiye'nin iktisadi gelişme tarihi (1914- 2009). Ankara: İmaj Yayınları.
  55. UİS (2018, Aralık 25). Uluslararası istihdam stratejileri, izleme ve değerlendirme raporu, finans sektörü. Erişim adresi http://www.uis.gov.tr/media/1199/uis_izleme_degerlendirme_raporu151-162.pdf
  56. Yetiz, F. ( 2016). Bankacılığın doğuşu ve Türk bankacılık sistemi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), 107-117.
  57. Yetiz, F. (2016). Bankacılığın doğuşu ve Türk bankacılık sistemi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), 107-117.
  58. Yıldırım, O. (2015). Türk bankacılık sisteminde Basel Kriterleri. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 52 (609), 9-21.
  59. Zarakolu, A. (1973). Cumhuriyet’in 50. yılında memleketimizde bankacılık. Ankara: Türkiye Bankalar Birliği, No 61.
  60. Ziraat Bankası Sürdürülebilirlik Raporu, (2013, Aralık 26), Erişim Adresi https://www.ziraatbank.com.tr/tr/BankamizZB/surdurulebilirlik/Documents/SurdurulebilirlikRaporu2013.pdf.