Cilt 8 Sayı 2 (2020): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

GELENEKLER, GÖRENEKLER VE KÜLTÜRÜN DEVİR PLANINA ETKİSİ

Mehmet Akif ÇİNİ
Dr. Öğr. Üyesi, Selçuk Üniversitesi
Mustafa Atilla ARICIOĞLU
Prof. Dr., Necmettin Erbakan Üniversitesi

Yayınlanmış 2020-06-25

Anahtar Kelimeler

  • Family Business Succession Planning Culture Customs and Traditions
  • Aile İşletmesi Devir Planı Kültür Gelenek ve Görenekler

Nasıl Atıf Yapılır

ÇİNİ, M. A., & ARICIOĞLU, M. A. (2020). GELENEKLER, GÖRENEKLER VE KÜLTÜRÜN DEVİR PLANINA ETKİSİ. Business & Management Studies: An International Journal, 8(2), 1371–1390. https://doi.org/10.15295/bmij.v8i2.1458

Özet

Aile işletmelerinin ekonomik hayatlarına devam etmesi ülkelerin ekonomisi ve refahı açısından çok önemlidir. Ancak bu işletmelerin sürdürülebilirlik oranları çok düşüktür. Bu süreçte işletmelerin objektif ve rasyonel bir şekilde oluşturulmuş etkin bir devir planlarına olan ihtiyacı bilinen bir gerçektir.  Bu nedenle çalışma gelenek, görenek ve kültürün işletmelerin devir planlarına etki edip etmediğini ölçmek adına gerçekleştirilmiştir. Örneklem olarak Konya ilinde en az 25 yıl faaliyet göstermiş, hala aktif olarak ticari hayatına devam eden 260 işletme kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak anket kullanılmıştır. Elde edilen bulgular yapısal eşitlik modellemesi ile analiz edilmiş ve sonuç olarak gelenek ve göreneklerin kültürü, kültürün devir planlamasını ve gelenek ile göreneklerin kültür aracılığıyla devir planlamasına etki ettiği tespit edilmiştir. Ayrıca gelenek ve göreneklerin direkt olarak devir planlamasına etki etmediği bulunmuştur

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Atsu, D.W. (2016). Culture And Management Transition Planning in Nigerian Family Businesses: Mixed Methods Study, Phoenix Üniversitesi, Doktora Tezi, ABD.
  2. Bjuggren, P.O. ve Sund, L.G. (2001). Strategic Decision Making in Intergenerational Successions Of Small-And Medium-Size Family-Owned Businesses. Family Business Review, 14(1), 11-23.
  3. Christensen, C. R. (1953). Management Succession in Small and Growing Enterprises. Boston: Harvard University Press.
  4. Chua, J. H., Chrisman, J. J. ve Sharma, P. (1999). Defining The Family Business By Behavior. Entrepreneurship Theory and Practice, 23(4), 19-39.
  5. Comfrey A.L. ve Lee H.B. (1992). A First Course in Factor Analysis. ABD: Hillsdale Lawrence Erlbaum Associates.
  6. Deloitte, Akbank, Taider ve İstanbul Sabancı Üniversitesi (2016). Aile Şirketlerinde Sürdürülebilir Başarının Anahtarları, Erişim Adresi: https://www2.Deloitte.Com/Content/Dam/Deloitte/Tr/ Documents/Risk/Aile-Sirketlerinde Surdurulebilir-Basarinin-Anahtarlari.Pdf
  7. Eren, E. (2001). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul:Beta.
  8. European Family Business (EFB) (2018). Family Business Across Europe: Percentage Of Total Of Companies. Erişim Adresi: http://www.Europeanfamilybusinesses.Eu/Family-Businesses/Facts-Figures
  9. Friedman S.D. (1986). Succesion System in Large Corporation: Characteristics and Correlates of Performance. Human Resource of Management, 25(2), 191-213.
  10. Frost, P. J., Moore, L. F., Louis, M. R., Lundberg, C. C. ve Martin, J. (1991). Reframing Organizational Culture. ABD: Sage Publications.
  11. Godwyn, M., ve Gittell, J. H. (2011). Sociology of Organizations: Structures and Relationships. ABD: Sage Publications.
  12. Gorsuch R.L. (1983). Factor Analysis (2. Baskı.). ABD: Hillsdale Lawrence Erlbaum Associates.
  13. Handler, W. (1994). Succession in Family Business: A Review Of The Literature. Family Business Review, 7(2), 133 157.
  14. Harveston, P. D., Davis, P. S. ve Lyden, J. A. (1997). Succession Planning in Family Business: The Impact Of Owner Gender. Family Business Review, 10(4), 373-396.
  15. Helmich, D. (1977). Executive Succession in The Corporate Organization: A Current Integration Academy of Management Review, 2(2), 252–266.
  16. Hofstede, G., Hofstede, G. J. ve Minkov, M. (2010). Cultures And Organizations: Software Of The Mind. Revised And Expanded (3. Baskı). ABD: Mcgraw-Hill.
  17. Huang, T. C. (2001).Succession Management Systems And Human Resource Outcomes. International Journal of Manpower, 22(8), 736-747.
  18. Karadeniz, S. (2007).Gelenek Üzerine Bir Okuma Denemesi ‘Geçmişle Gelecek Arasında Gelenek’. Milel ve Nihal: İnanç, Kültür ve Mitoloji Araştırmaları Dergisi, 4(2), 29-47.
  19. Kets De Vries, M. F. R. (1977). The Entrepreneurial Personality: A Person At The Crossroads. The Journal of Management Studies, 34–57.
  20. Luthans, F., ve Doh, J. P. (2012). International Management: Culture, Strategy, and Behavior. New York: Mcgraw-Hill.
  21. Miller, D. (1993). Some Organizational Consequences Of Ceo Succession. Academy Of Management Journal, 36 (3), 1-19.
  22. Ogundele, O. J. K., Idris, A. A. ve Ahmed-Ogundipe, K. A. (2012). Entrepreneurial Succession Problems in Nigeria’s Family Businesses: A Threat To Sustainability. European Scientific Journal, 8(7). 208-227.
  23. Pwc. (2016). Aile Şirketleri Araştırması. Erişim Adresi: https://Www.Pwc.Com.Tr/Tr/Hizmetlerimiz/ Aile-Sirketleri/Aile-Sirketleri-Arastirmasi-2016.Html
  24. Schabracq, M. J. (2007). Changing Organizational Culture: The Change Agent's Guidebook. ABD: John Wiley & Sons.
  25. Score (2018). Infographic: The Family Business-Success And Obstacles. Erişim Adresi: https://Www.Score.Org/Resource/İnfographic-Family-Business-Successes-And-Obstacles (Erişim Tarihi: 05.02.2019).
  26. Sharma, P., Chua, J. H. ve Chrisman, J. J. (2000). Perceptions About The Extent Of Succession Planning in Canadian Family Firms. Canadian Journal Of Administrative Sciences/Revue Canadienne Des Sciences De L'administration, 17(3), 233-244.
  27. Şimşek, Ş. (2001). Yönetim ve Organizasyon (6.Baskı). Günay Ofset:Konya.
  28. Trow, D. (1961). Executive Succession in Small Companies. Administrative Science Quarterly, 6, 228–239.
  29. Türk Dil Kurumu (TDK) (2020). Gelenek ve Göreneğin Tanımı. Erişim Adresi: https://Sozluk.Gov.Tr/? Kelime=İnan%C3%A7l%C4%B1-Geleneksel (Erişim Tarihi: 02.02.2020).