Cilt 8 Sayı 2 (2020): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

ÇİN'İN DIŞ TİCARET PERFORMANSINA KISA BİR BAKIŞ

PDF
  • Mustafa BAYLAN,
  • Aytuğ Tuğrul ESKİMERGEN
Mustafa BAYLAN
Dr. Öğr. Üyesi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
Aytuğ Tuğrul ESKİMERGEN
Doktora Öğr., Anadolu Üniversitesi
DOI: https://doi.org/10.15295/bmij.v8i2.1451

Yayınlanmış 2020-06-25

Anahtar Kelimeler

  • China, Foreing Trade, Turkey
  • Çin, Dış Ticaret, Türkiye

Nasıl Atıf Yapılır

BAYLAN, M., & ESKİMERGEN, A. T. (2020). ÇİN’İN DIŞ TİCARET PERFORMANSINA KISA BİR BAKIŞ. Business & Management Studies: An International Journal, 8(2), 2093–2120. https://doi.org/10.15295/bmij.v8i2.1451

Özet

1980’lerin başına kadar dışa kapalı bir ekonomiye sahip olan Çin bu tarihte başlatmış olduğu yapısal reformlarla birlikte kapılarını dış dünyaya açmıştır. Bu çalışmanın amacı; reformlar sonrası Çin’in dış ticaretinde meydana gelen değişmeleri değerlendirmektir. Bunun için Çin Ulusal İstatistik Bürosu (NBSC), Dünya Kalkınma Göstergeleri (WDI) ve Dünya Bileşik Ticaret Çözümü (WITS)’nden elde edilen verilerden faydalanılmıştır.  Çalışmada, Çin’in 1995'ten beri dünyanın geri kalan ülkeleriyle sürekli ve mütevazı bir pozitif ticaret dengesi gerçekleştirdiği görülmüştür. 1990'larda dünya ihracatının %1,4'ini ithalatının ise %1,5'ini gerçekleştiren Çin’in 2018’da dünya ihracatının yaklaşık %10,6'sını ithalatının ise %10,34'ünü gerçekleştirdiği tespit edilmiştir. Bu durum kendisini dünyanın en büyük ihracatçısı ve ikinci en büyük ithalatçısı yapmaktadır. Bu çalışmada ayrıca Çin’in en çok ticaret yaptığı beş ülke ve Türkiye ile ticareti de ele alınmıştır. Çin ABD, Hong Kong ve Türkiye ile ticaretinde fazla Japonya, Almanya ve Kore ile ticaretinde ise açık vermektedir.

PDF

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Armstrong, S.P. (2012). The politics of japan-china trade and the role of the world trade system, The World Economy, 1102-1120. doi: 10.1111/j.1467-9701.2012.01473.x.
  2. Bhaumik, T. K., (2009). Old China’s New Economy the Conquest by A Billion Paupers, Sage Yayınları, California, 294s.
  3. Caporale G. M., Sova A. ve Sova R. (2015). Trade flows and trade specialisation: The case of China, China Economic Review Volume 34, July 2015, 261-273.
  4. Cheng, Y., Lu, W. ve Findlay, C. (1998). Hong Kong's economic relationship with China, Journal of the Asia Pacific Economy, 3, 1, 104-130.
  5. Chow, G. C., (2003). The Impact of Joining WTO on China’s Economic, Legal and Political Institutions, Princeton University Press, New Jersey, 14s.
  6. Chow, G., C. (2018). Chına’s 40 Years Of Reform and Development 1978–2018, Australian Naional University Press, Ed. Garnaut, R., Song L. ve Fang, C., 708.
  7. Drysdale, P. Ve Hardwickş S. (2018). China and the global trading system: Then and now, Ross (Ed.); Song, Ligang (Ed.); Fang, Cai (Ed.): China's 40 years of reform and development: 1978-2018, China Update Book Series, ISBN 978-1-76046-225-3, ANU Press, Acton, http://dx.doi.org/10.22459/CYRD.07.2018.
  8. DTSO (Diyarbakır Ticaret ve Sanayi Odası), www.dtso.org.tr (erişim tarihi 20.10.2018).
  9. Feenstra, R.C. ve Wei, S.J. (2010). China's growing role in world trade, University of Chicago Press, Chicago, Ed. Robert C. Feenstra and Shang-Jin Wei, 603.
  10. Fang, C., Garnaut, R. Ve Song, L. (2018). 40 years of China’s reform and development: How reform captured China’s demographic dividend. Garnaut, Ross (Ed.); Song, Ligang (Ed.); Fang, Cai (Ed.): China's 40 years of reform and development: 1978-2018, China Update Book Series, ISBN, 978-1-76046-225-3, ANU Press, Acton, http://dx.doi.org/10.22459/CYRD.07.2018.
  11. Hitoshi S. ve Yuko K. (2003). Trade between Japan and China: Dramatic expansion and structural changes, Bank of Japan Research and Statistics Department Economic Research Division, 1-6.
  12. Imbruno, M. (2016). “China and WTO liberalization: Imports, tariffs and non-tariff barriers.” China Economic Review Vol. 38: 222-237. ScienceDirect. Web. 3 Oct. 2016.
  13. ITC (International Trade Centre) (2019). Trade Map, www.trademap.org (erişim tarihi 06.08.2019).
  14. ITC (International Trade Centre) (2020). Trade Map, www.trademap.org (erişim tarihi 02.01.2020).
  15. Jiang, Y. (2014). China trade, foreign direct investment, and development strategies, Chandios Publishing, Swanston, 215.
  16. Kim, J.K., Kim, Y.ve Lee, C.H. (2004). Trade and investment between china and South Korea: Toward a long-term partnership, The Journal of the Korean Economy, 5, 97-124.
  17. Kızıltan, A. (2004). Tek kutuplu bir dünyada Çin Halk Cumhuriyeti’nin “Süper Güç” Olabilirliği, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5,1, 45-66.
  18. Kundnani, H. ve Plesner, J. P. (2012). China and Germany: Why the emerging special relationship matters for europe, European Council on Foreign Relations, 1-16.
  19. Li, K. ve Jiang, W. (2018). China’s foreign trade: Reform, performance and contribution to economic growth, Garnaut, Ross (Ed.); Song, Ligang (Ed.); Fang, Cai (Ed.): China's 40 years of reform and development: 1978-2018, China Update Book Series, ISBN 978-1-76046-225-3, ANU Press, Acton, http://dx.doi.org/10.22459/CYRD.07.2018.
  20. Madhur, S. (2013). China-Japan-Korea FTA: A dual track aproach to a trilateral agreement, Journal of Economic Integration, 28,3,375-392.
  21. Martin, M. F. (2018). What’s the difference? Comparing U.S. and Chinese trade data, Congressional Research Service, 1-12.
  22. MOFA https://www.mofa.go.jp/ecm/ep/page23e_000337.html, (16.11.2018).
  23. Naughton, B. (2007). The Chinese economy transitions and growth, MIT Press, Massachusetts, 545.
  24. NBSC (National Bureau Of Statistics Of China) (2018). Annual data, http://www.stats.gov.cn/english/statisticaldata/annualdata/, (erişim tarihi 16.02.2018).
  25. OECD (The Organisation for Economic Co-operation and Development) https://data.oecd.org/ (erişim tarihi 05.02.2020).
  26. Oktay, F. (2016). Çin yeni büyük güç ve değişen dünya dengeleri, İş Bankası Kültür İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, 694.
  27. Paine, S. (2017). The Second Sino- Japanese War (1931– 1941). In the japanese empire: Grand strategy from the meiji restoration to the pacific war, Cambridge University Press, Cambridge, 109-142.
  28. Schnellbach, C. ve Man, J. (2015). Germany and China: Embracing a different kind of partnership?, Center For Applied Policy Research, Working Paper, 1-22.
  29. TDİB (Türkiye Dış İşleri Bakanlığı), http://www.mfa.gov.tr/turkiye-cin-halk-cumhuriyeti-ekonomik-iliskileri.tr.mfa, (erişim tarihi 28.05.2019).
  30. Temiz, K., (2017). “Türkıye-Çin İlişkıleri”, SETA Analiz, No:196, 29s.
  31. VanTSO (Van Sanayi ve Ticaret Odası), 2017. Çin Ülke Raporu 2017. http://www.vantso.org.tr/u/files/CIN_ULKE_RAPORU_2017%281%29.pdf (08.12.2019).
  32. WDI (World Development Indicators), http://databank.worldbank.org, (05.03.2018).
  33. WDI (World Development Indicators), http://databank.worldbank.org, (07.04.2019).
  34. WDI (World Development Indicators), http://databank.worldbank.org, (01.01.2020).
  35. WITS (World Integrated Trade Solution), https://wits.worldbank.org/default.aspx?lang=en (10.06.2018).
  36. World101, https://world101.cfr.org/rotw/east-asia/economics#long-term-challenges-temper-china-s-rise (14.12.2018).
  37. Wübbeke, J., Meissner, M., Ives, X. ve Conrad, B. (2016). Made in China 2025, the making of a high-tech superpower and consequences for industrial countries, Meric Papers on China, No 2, 1-76.
  38. Xiao, J. (2009). The Impact of Foreign Direct Investment on International Trade: An Empirical Study of China, Högskolan Dalarna University, Department of Economics and Social Sciences Economics D-Level Thesis 28.
  39. Xing, Y. (2009). Japan’s unique economic relations with China: Economic ıntegration under political uncertainty, World Scientific East Asian Policy Journal, 2, 1-10.
  40. Yang Yao 2018. The political economy causes of China’s economic success. Garnaut, Ross (Ed.); Song, Ligang (Ed.); Fang, Cai (Ed.) (2018) China's 40 years of reform and development: 1978-2018, China Update Book Series, ISBN 978-1-76046-225-3, ANU Press, Acton.
  41. Zimmerman, T. (2015). The new silk roads: China, the U.S., and the future of asia, New York University, Center on International Cooperation, 1-26.