Cilt 7 Sayı 5 (2019): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

HİSSE SENEDİ YATIRIMCISININ KARAR VERME SÜRECİNDE MUHASEBE BİLGİLERİNİN ÖNEM DERECESİNİN BELİRLENMESİ

PDF
  • Serhan GÜRKAN,
  • Recep Çapan HANÇERLİ
Serhan GÜRKAN
Doç. Dr., Karabük Üniversitesi
Biyografi
Recep Çapan HANÇERLİ
Karabük Üniversitesi

Yayınlanmış 25.12.2019

Anahtar Kelimeler

  • Accounting Information, Stock, Investor, Decision Making, Financial Statements
  • Muhasebe Verisi, Hisse Senedi, Yatırımcı, Karar Verme, Finansal Rapor

Nasıl Atıf Yapılır

HİSSE SENEDİ YATIRIMCISININ KARAR VERME SÜRECİNDE MUHASEBE BİLGİLERİNİN ÖNEM DERECESİNİN BELİRLENMESİ. (2019). Business & Management Studies: An International Journal, 7(5), 2094-2111. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i5.1311

Nasıl Atıf Yapılır

HİSSE SENEDİ YATIRIMCISININ KARAR VERME SÜRECİNDE MUHASEBE BİLGİLERİNİN ÖNEM DERECESİNİN BELİRLENMESİ. (2019). Business & Management Studies: An International Journal, 7(5), 2094-2111. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i5.1311

Öz

Muhasebe verilerinin hisse senedi yatırım kararlarında etkili olduğu bilinmektedir. Muhasebe bilgilerine ek olarak, bu süreçte hisse senedi yatırımcısı, karar vermesini etkileyen birçok faktörle karşılaşmaktadır. Bu çalışmanın amacı hisse senedi yatırım kararlarında muhasebe bilgilerinin önem derecesini belirlemektir. Nagy ve Obenberger (1994) çalışması dikkate alınarak bu araştırmada hisse senedi yatırımcısının karar vermesini etkileyecek 7 adet faktör belirlemişlerdir. Bireysel yatırımcıların ve yatırım danışmanlarının karar verme sürecinde önceliklerinin ölçülmesi amacıyla araştırmada çok kriterli karar verme yöntemlerinden biri olan AHP yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulguları bireysel yatırımcılar için kısa, orta ve uzun vadede muhasebe bilgilerinin önceliğinin orta düzeyde öneme sahip olduğunu göstermektedir.  Yatırım danışmanları için ise muhasebe bilgilerinin yalnızca orta ve uzun vadede yüksek öneme olduğunu göstermektedir.

PDF

Referanslar

  1. Ali, İ., ve Rehman, K. (2013). Stock Selection Behavior of Individual Equity Investors’ in Pakistan. Middle-East Journal of Scientific Research, 15(9), 1295-1300.
  2. Anbar, A., ve Eker, M. (2009). Bireysel Yatırımcıların Finansal Risk Algılamalarını Etkileyen Demografik ve Sosyoekonomik Faktörler (Cilt 5).
  3. Aydemir, B. A. (2008). İşletmelerin Yeni Rekabet Aracı Olarak Kurumsal İtibar. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 10(2), 27-53.
  4. Barber, B., ve Odean, T. (2008). All That Glitters: The Effect of Attention and News on the Buying Behavior of Individual and Institutional Investors. The Review of Financial Studies, 21(2), 785-818.
  5. Bayrakdaroğlu, A. ve Şan, F. (2015). Bireylerin Hisse Senedi Piyasasına Katılım Eğilimlerine Etki Eden Ekonomik Olmayan Faktörler Üzerine Ampirik Bir Araştırma, Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 507 – 530.
  6. Bedelova, L., Yıldız, Y., ve Karan, M. B. (2017). Aracı Kurum Tavsiyelerinin Hisse Senedi Fiyatı Üzerindeki Etkisi: Türkiye Örneği. Muhasebe ve Finansman Dergisi(74), 97-118.
  7. Bozkurt, İ., Öksüz, S., ve Karakuş, R. (2015). Finansal Tablo İlanlarının Hisse Getirileri Üzerindeki Etkisi: BİST’de Ampirik Bir Uygulama. Maliye ve Finans Yazıları, 1(103), 112-141.
  8. Demir, Y. (2001). Hisse Senedi Fiyatını Etkileyen İşletme Düzeyindeki Faktörler ve Mali Sektör Üzerine İMKB'de Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 109-130.
  9. Demir, Y. (2001). Hisse Senedi Fiyatını Etkileyen İşletme Düzeyindeki Faktörler ve Mali Sektör Üzerine İMKB'de Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 109-130.
  10. Demirtaş, Ö., ve Güngör, Z. (2004). Portföy Yönetimi ve Portföy Seçimine Yönelik Uygulama. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 1(4), 103-109.
  11. Doğan, M. (2016). Davranışsal Finans Eğilimleri ile Bireysel Emeklilik Fon Tercihleri Arasındaki İlişkinin Test Edilmesi: Türkiye’deki Banka Çalışanları Üzerine Bir Uygulama, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, ICAFR 16 Özel Sayı, 339 – 357.
  12. Doğukanlı, H. ve Önal, Y.B. (2000). Adana İli Kapsamında Hisse Senedi Yatırımcıları Profilinin ve Hisse Senedine Yatırım Kararlarında Etkili Olan Faktörlerin Araştırılması, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(6), 185 – 209.
  13. Döm, S. (2003). Yatırımcı Psikolojisi: İMKB Üzerine Ampirik Bir Çalışma, Değişim Yayınları, Ankara.
  14. Goepel, K. (2018). Implementation of an Online Software Tool for the Analytic Hierarchy Process(AHP-OS). International Symposium on the Analytic Hierarchy Process. Hong Kong.
  15. Gürkan, S., Çevik, E. Ve Korkmaz, T. (2014). Borsa İstanbul’un Gelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülke Borsaları ile Entegrasyonu, Ekin Kitapevi, Bursa.
  16. Hastürk, İ. V. (2014). Bireysel yatırımcıların hisse senedi alım satım kararlarının analizi: Afyonkarahisar ilinde bir uygulama. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  17. Karan, M., ve Ressamoğlu, Y. (1996). Haftalık Borsa Dergilerindeki Uzman Görüşlerin Hisse Senetleri Performanslarına Etkileri. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 121-137.
  18. Kavut, L. (2010). Kurumsal Yönetİm, Kurumsal Sosyal Sorumluluk Ve Çevresel Raporlama: İmkb 100 Şİrketlerİnİn Çevresel Açiklamalarinin İncelenmesİ. İstanbul Management Journal, 21(66), 9-43.
  19. Kayalıdere, K. (2013). Hisse Senedi Piyasasında Muhasebe Bilgilerinin Rolü: İMKB-Mali Sektör Üzerine Bir Uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(1), 130-151.
  20. Millar, M., ve Devonish, D. (2009). Attitudes, savings choices, level of knowledge and investment preferences of employees toward pensions and retirement planning: Survey evidence from Barbados. Pensions: An International Journal, 14(4), 299-317.
  21. Nagy, R. A., ve Obenberger, R. W. (1994). Factors Influencing Individual Investor Behavior. Financial Analysts Journal, 50(4), 63-68.
  22. Özaltın, S., Ersoy, E., ve Bekci, İ. (2015). Kâr Dağıtım Politikasının Bireysel Yatırımcıların Yatırım Kararları Üzerine Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(2), 397-411.
  23. Rose, C., ve Thomsen, S. (2004). The Impact of Corporate Reputation on Performance:Some Danish Evidence. European Management Journal, 22(2), 201-210.
  24. Saaty, T. L. (1980). The analytic hierarchy process. New York: McGraw-Hill.
  25. Saaty, T. L. (1990). How to make a decision:The Analytic Hierarchy Process. European Journal of Operational Research (48), 9-26.
  26. Sezer, D. Ve Demir, S. (2015). Yatırımcıların Finansal Okuryazarlık ve Bilişsel Yetenek Düzeylerinin Psikolojik Yanılsamalar ile İlişkisi, Muhasebe ve Finansman Dergisi, 66, 69 – 88.
  27. Tosun, Ö., ve Oruç, E. (2010). Portföy Büyüklüğünün Portföy Riski Üzerine Etkileri: İMKB-30 Üzerinde Test Edilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 15(2), 479-493.
  28. Uluyol, O., ve Türk, V. E. (2013). Finansal Rasyoların Firma Değerine etkisi: Borsa İstanbul(BİST)'da Bir Uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 365-384.
  29. Usul, H., Bekçi, İ., ve Eroğlu, A. H. (2002). Bireysel Yatırımcıların Hisse Senedİ Edinimine Etki Eden Sosyo-Ekonomik Etkenler . Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(19), 135-150.
  30. Yazıcı, B., ve Gülnur, M. (2002). Dissemination of stock recommendations and small investors: Who benefits. Multinational Finance Journal, 6(1), 29-42.

Benzer Makaleler

Bu makale için ayrıca gelişmiş bir benzerlik araması başlat yapabilirsiniz.